"ကဗ်ာ"

့
စာေတြ ့ မွီျငမ္း ထားသမွ်
------ --စီတန္း ခ်ေရးလိုက္ျခင္း မဟုတ္ပါ

စိတ္မွာ သီတန္း လာသမွ်
--------ဒီလမ္း ေပၚ ခါခ်လိုက္ျခင္းမွ်သာ

အဲဒါ ---ကဗ်ာ ... ။

ေမာင္ငယ္

“နာလန္ထ ရာသီ”

့
ေႏြရယ္ ….
အိမ္အျပန္ ေနာက္က်လိုက္တာကြယ္
ငါ့မွာ ….
ေဆာင္းတြင္းတတြင္းလံုး မင္းကို လြမ္းလုိ ့ ခ်မ္းလို ့... ။

မင္းျပန္ေရာက္တဲ့ေန ့ကေပါ့
လမ္းမေတြထက္မွာ ေျပာင္လို ့ရွင္းလို ့
ေကာင္းကင္ျပာၾကီးလည္း လင္းလို ့ က်င္းလို ့
ပြင့္ဦး ညြန္ ့ဖူးတို ့ စိမ္းလို ့ လန္းလို ့
ေလေျပေအးေအးေတြေလ ညွင္းလို ့သြဲ ့လို ့
ငွက္ေက်းေလးေတြေတာင္ တီလို ့တာလို ့
ငါ့စိတ္ေတြလည္း ထိုႏွယ္ပါပဲကြယ္ ... ။

ေမာင္ငယ္

“ခက္ျပီ”

့
စာေတြ ကဗ်ာေတြ ….
ေတြးတယ္
ေရးလြန္းေတာ့ လက္ခလယ္က အသားမာ တက္တယ္
အဲဒီေတာ့ ခက္တယ္ ... ။
ခရီးေတြ လမ္းေတြ ….
ၾကမ္းတယ္
ေလွ်ာက္ပါမ်ားေတာ့ ဖဝါးအေရထူတယ္
အဲဒီေတာ့ ခက္တယ္ ... ။

အသိေတြ စိတ္ေတြ ….
လြင့္တယ္
ေမ်ာပါမိေတာ့ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္စြမ္း သံေခ်းတက္တယ္
အဲဒီေတာ့ ခက္တယ္ ... ။
မ်က္လံုးေတြ မ်က္ခံုးေတြ ….
လွတယ္
ၾကည့္တယ္ ျမင္တယ္ အာရံုမွာ စြဲထင္ကုန္တယ္
အဲဒီေတာ့ ခက္တယ္ ... ။

သူ ့အေပၚ ……………..

အၾကင္နာေတြ ေမတၱာေတြ ….
ေရစီးရင္းက ကမ္းျပိဳတယ္
အထိန္းအကြပ္မဲ့ေတာ့ ႏွလံုးသားေလး တျခမ္းပဲ့ပါသြားတယ္
အဲဒီေတာ့ ခက္တယ္ ... ။
အခ်စ္ေတြ အခ်စ္ေတြ ….
ခ်စ္တာပဲ သိေတာ့တယ္
ေနာက္တျခမ္းကိုပါ ရက္ရက္ေရာေရာ ေပးလိုက္မိတယ္
ခုမွ တကယ္ ခက္သြားေတာ့တယ္ ... ။

ေမာင္ငယ္

"ႏွစ္ေႏွာင္းပန္း"

့
အၾကိဳ ၊ အက် ၊ အၾကက္ ၊ အတက္
အားလံုးပဲ ခ်ဥ္ျခင္းတက္ေနၾကျပီ
"သၾကၤန္" ... ။

တေျမေ၀းေတာ့ တေထြ လြမ္းေနမိတာက
"ပိေတာက္" ... ။

ပိေတာက္ပြင့္ဖတ္ေတြေလ ...
သၾကၤန္ရဲ ့ သရုပ္ကို အဟုတ္ပီျပင္ေစဖို ့
ဘယ္လိုဘယ္ပံု
အျပိဳင္အဆုိင္ ဖူးၾကပြင့္ၾကမယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္း
ဒီညမွာ တီးတိုးတိုင္ပင္ေနၾကရွာေရာေပါ့ ... ။

ဘယ္ေလာက္အႏြံအတာခံတဲ့ ပိေတာက္ေတြလဲကြယ္
ႏွစ္တစ္ႏွစ္ရဲ ့ေနာက္ဆံုးရက္စြဲေတြမွာမွ
ျပာယာခတ္ပြင့္ေပးေနလိုက္ပံုမ်ား
တပင္လံုးဝါထိန္သြားေအာင္ ... ။

သူသူကိုယ္ကိုယ္ ဒီလိုဒီလို တမ္းတေနၾကပါတယ္
ပိေတာက္ပန္းေလးရယ္ ... ။

ေမာင္ငယ္