"အၾကည့္"

့
ညိဳေမာင္းနက္သန္
ပ်ံတက္မယ့္အလား မ်က္ခံုးတစ္စံု
ညႊတ္ေျပာင္းေကာ့လန္
ထက္ေအာက္ဆန္ ့ထြက္ သြယ္လ်မ်က္ေတာင္
အိေထြးေခ်ာမြတ္
ပုဇြန္ဆီေသြးေရာင္ မ်က္သားေဘာင္ကြပ္
ေရာင္စဥ္ရႊန္းလဲ့
မ်က္၀န္းနက္နက္ တစ္ခ်က္ကယ္၀င့္
လည္ျပန္လွည့္ၾကည့္လို ့ မဆံုးေသးခင္
က်ေနာ့္ အသဲ လန္ ့ကြဲမတတ္
ေရခဲခ်ပ္မ်ားလို ၾကြပ္ဆတ္သြားတယ္ ... ။

ေမာင္ငယ္

P.S => သူမ၏ မ်က္၀န္းမ်ားက ဒီကဗ်ာကို ဖန္ဆင္းပါသည္။

"ငနာရဲ ့ ကဗ်ာ ယဥ္ေက်းမွဳ"

့
ကဗ်ာဆရာ အမည္မခံ၀ံ့တဲ့ ငနာက
အေသေကာင္လို ေတြးေငးျပီး
ကဗ်ာေတြလည္း တသသ ခဏဏ ပံုသြင္းဖူးရဲ ့ ... ။

ကဗ်ာဆရာ အမည္မခံ၀ံ့တဲ့ ငနာက
ကဗ်ာေရးျခင္းက ပန္းပုထုျခင္းနဲ ့လည္း
ဆင္ဆင္္တူတယ္လို ့ ခံယူဖူးရဲ ့ ... ။

ကဗ်ာဆရာ အမည္မခံ၀ံ့တဲ့ ငနာက
ေမွာင္နက္မည္းမည္းထဲ ဟိုဒီပ်ံ ့က်ဲေနတဲ့
စကားလံုးေတြလည္း ေကာက္သင္းေကာက္ဖူးရဲ ့ ... ။

ကဗ်ာဆရာ အမည္မခံ၀ံ့တဲ့ ငနာက
အေရာင္လက္တဲ့ ခင္ဗ်ားတို ့ရဲ ့ စာသားတစ္ခ်ိဳ ့
ပုခံုးႏွစ္ဘက္ အထက္နားက အလံုးၾကီးထဲမွာ သိုသိုသိပ္သိပ္ရွိရဲ ့ ... ။

ကဗ်ာဆရာ အမည္မခံ၀ံ့တဲ့ ငနာက
အရည္မွီ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ဖန္တီးရ ၊ ဖတ္ရတဲ့အခါ
ေက်ာက္သမား ေက်ာက္ေအာင္တာကို ေလွာင္ခ်င္ရဲ ့ ... ။

ကဗ်ာဆရာ အမည္မခံ၀ံ့တဲ့ ငနာက
ကဗ်ာရွိရာေနာက္ အႏွံ ့ေလွ်ာက္ယက္
ၾကက္အစာေကာက္သလို တေဒါက္ေဒါက္ ႏွိဳက္စားဖူးရဲ ့ ... ။

ကဗ်ာဆရာ အမည္မခံ၀ံ့တဲ့ ငနာက
အရည္မရ အဖတ္မရ အေၾကာင္းအရာအတြက္လည္း
ကဗ်ာကို လက္တစ္လံုးျခား လွည့္ျဖားျပီး မိုက္မွားက်ဴးလြန္ဖူးရဲ ့ ... ။

ကဗ်ာဆရာ အမည္မခံ၀ံ့တဲ့ ငနာက
ကဗ်ာေစ်းကြက္ ေၾကးတက္ဖို ့လည္း
ေရႊေစ်းနဲ ့ ေဆြမ်ိဳးစပ္ၾကည့္ဖူးေသးရဲ ့ ... ။

ကဗ်ာဆရာ အမည္မခံ၀ံ့တဲ့ ငနာက
အေလ့က် မဟုတ္တဲ့ ရာသီကဗ်ာတို ့ကိုလည္း
လူပံုအလယ္ ဗန္းခင္း တင္သြင္းဖူးရဲ ့ ... ။

ဒီငနာ့ ကဗ်ာမ်ားကို စားသံုးမိလို ့
အဆိပ္သင့္ခဲ့ရင္ ၊ အာဟာရ မျဖစ္ခဲ့ရင္
ငနာရဲ ့ ညံ့ဖ်င္းမွဳသာ ျဖစ္ပါသည္ ... ။

ေမာင္ငယ္

"ထြက္တိုး"

ိ
ေျမစမ္းတဲ့ သေဘာနဲ ့
ခရမ္း ပ်ိဳးမိတာပါ
ခုေတာ့ ထိန္းမႏိုင္ သိမ္းမရ
လွိဳင္လွိဳင္ သီးပြင့္ၾကေတာ့
ငါ့မွာ ရိတ္သိမ္းရခက္
ႏွဳတ္ပစ္ရခက္
လမ္းခုလတ္ၾကီးမွာ ... ။

ေမာင္ငယ္

“ျပာက်သြားတဲ့ သုည”

ေရြးခ်ယ္စရာေတြ မ်ားလြန္းတဲ့
ဘ၀ေစ်းကြက္ထဲက အမ်ိဳးအမည္မ်ား
ဘာကိုမွ ဆုပ္ကိုင္မထားခ်င္ေတာ့တာ
အတၱေတြကို ခြာခ်လိုက္ျခင္း ျဖစ္သလို
၀င္သက္ ထြက္သက္ကို လ်စ္လ်ဴရွဳလိုက္ျခင္းလည္း ျဖစ္ရဲ ့ … ။

က်ေနာ္ ေတြးမိဖူးတယ္
ဒီအတၱေဘာၾကီးကို ကိုယ္နဲ ့တစ္သားထဲ
ဆြဲဆြဲကပ္ထားရတာကိုက
၀န္စည္စလယ္ေတြကို ခ်ိတ္ဆြဲထားမိသလိုပဲ … ။

က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္က က်ေနာ့္ရဲ ့ ့
ေက်းကၽြန္း ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္ေနျပန္တယ္
ဒီေက်းကၽြန္ကိုပဲ တစ္ေန ့တစ္ေန ့
ျပဳစုထိမ္းသိမ္းေနရမွဳက
လက္၀င္တဲ့ လက္မွဳပစၥည္း တစ္ခုကို
ထုလုပ္ေနရသူရဲ ့ ခံစားမွဳမ်ိဳးနဲ ့ … ။

တစ္ေန ့ေရႊ တစ္ေန ့ေငြနဲ ့
အဲဒီေန ့ေတြထဲ လံုးလည္လိုက္ရင္း
လံုးပါးပါးသြားတဲ့ ေန ့မွာ
က်ေနာ္ရုပ္တုကို ျပာခ်တဲ့အမွဳ
စ်ာပန အခမ္းအနားတစ္ခုကို
က်ေနာ္တစ္ေယာက္တည္း က်င္းပခ်င္တယ္ … ။

ေမာင္ငယ္

"အတၱေၾကာင့္ ထက္တဲ့ မာန"

့
မီးနာနာ ဓားတစ္လက္စီကိုင္
ေက်ာက္သားေပၚ တင္ေသြး
ဓားေတြထက္လာ ေက်ာက္သားေတြပါးလာ
မတိုက္ဆိုင္တိုင္း ယွဥ္ခုတ္
အသြားေတြ တုံးကုန္မေပါ့
တို ့ေတြ ဆာမူရိုင္းေတြမွ မဟုတ္ပဲကြယ္ ... ။

ေမာင္ငယ္

"လူျဖစ္ခဲ့ရင္"

့
အမိ၀မ္းက ကၽြတ္တာဟာ
ၾကိဳး၀ိုင္းထဲကို ျပဳတ္က်လာတာပဲ လူသား
ပါးစပ္က အူ၀ဲ ဆိုတာနဲ ့
အံကပ္ အသင့္တပ္ျပီး ျဖစ္တယ္ ... ။

ေရသန္ ့စင္လိုက္ျခင္းကလည္း
ပကိတိျဖဴစင္ျခင္း ၀တ္ရံုလႊာခြာခ်လိုက္ျခင္း ျဖစ္သလို
ျပန္ခၽြတ္မရႏိုင္တဲ့ အညစ္အေၾကးေတြ
စတင္လိမ္းက်ံဖို ့ အသင့္ျပင္လိုက္တာလည္းျဖစ္ရဲ ့ ... ။

ခဏခ်င္းပဲ
အခ်ိန္ရဲ ့ အေရးပါမွဳကို
ေမာင္းထုသံ အဆံုးမွာ သိခြင့္ရမယ္
လက္မေႏွးနဲ ့ လူသား
ကြင္းအဖြင့္မွာ ပင့္လက္သီး တစ္လံုး
အရွိန္ျပင္းျပင္းနဲ ့ လာကမ္းလိမ့္မယ္
မေရွာင္ႏိုင္ရင္ေတာ့ လက္ခံလိုက္
ခဏေတာ့ ဒယိမ္းဒယိုင္ေပါ့
လဲက်ေတာ့ မသြားေစနဲ ့ ... ။

အျပာေထာင့္ အနီေထာင့္
ႏွစ္သက္ရာ လက္ကိုင္ျပဳပါ
က်န္ႏွစ္ေထာင့္မွာလည္း ရပ္တည္ခြင့္ရွိတယ္
ဒီၾကိဳး၀ိုင္းမွာက ေရြးခ်ယ္ခြင့္ေတာ့ အမ်ားသား ... ။

လက္ေဖ်ာက္ထိုးသံ လက္ခုပ္တီးသံ
ေဆာ္ၾသသံ ဆဲဆိုသံ စံုလင္မွဳဟာ
အားေပးမွဳ ဆိုေပမယ့္
ေလာင္းေၾကးေသခ်ာဖို ့ကိုလည္း ေရွးရွဳတယ္ ... ။

ယွဥ္ျပိဳင္မွဳကိုပဲ ႏွလံုးသြင္းထား
အႏွိဳင္အရွံဳး ဆိုတာက
ဘ၀ရဲ ့ ပင္ကိုစရိုက္ ... ။

ဂရုမစိုက္နဲ ့ ဆက္တိုက္ ဆက္တိုက္
စိန္ေခၚမွဳေတြကို လက္ခံလိုက္
ထုသားေပသား က်လာရင္
လိုရာပံုသြင္းလို ့ ရရဲ ့ ... ။

ဘ၀မွာ အသစ္အသစ္ေတြ ေဟာင္းျခင္းနဲ ့
အေဟာင္းအေဟာင္းေတြ ျပန္သစ္ျခင္းကို
နားလည္ခဲ့ရင္ အားလံုးက တင့္တယ္ေနလိမ့္မယ္ ... ။

ေျခစလွမ္းတိုင္း အေ၀းဆံုးကို လွမ္းၾကည့္ျပီး
အနီးမွာရွိသည္မ်ားကို ဂရုစိုက္တန္ဖိုးထားလိုက္
ဒါဆို ခလုတ္တိုက္ လဲခဲတယ္ ... ။

စူးစမ္းမွဳနဲ ့ လ်စ္လ်ဴရွဳမွဳကို
အကြက္မွန္ေအာင္ ေရြ ့ႏိုင္ရင္
လူေပၚက လူေဇာ္ျဖစ္ျပီ လူသား ... ။

ေမာင္ငယ္

"သိႏွင့္ျပီးေသာ အပ္ေၾကာင္းမ်ား"

့
အခ်စ္ဆိုတာ
ကေလးမ်ား မကစားတတ္တဲ့အရာျဖစ္တဲ့အတြက္
လူရြယ္တစ္ေယာက္ပီပီ ရိုရိုေသေသ ကိုင္တြယ္ပါ ... ။

ေမတၱာဆိုတာ ေရခံေျမခံေကာင္းမွ
ေပါက္ေရာက္ရွင္သန္ႏိုင္တဲ့ အတြက္
ရင္ေျမထိန္းသိမ္းမွဳနဲ ့ စီးဆင္းမွဳကို
အထူး ဂရုစိုက္ပါ ... ။

အၾကင္နာတရားဆိုတာ
သက္ရွိအားလံုးအတြက္ ေန ့သင့္နံသင့္လည္း ျဖစ္ရဲ ့
ႏွလံုးသားမွ အဓမၼ ႏွင္ထုတ္ျခင္းခံရတဲ့
အႏူးညံ့ဆံုးေသာ အမိန္ ့လည္းျဖစ္တယ္
ဒါေၾကာင့္ အခါအခြင့္သင့္တိုင္း ခြင့္ျပဳပါ ... ။

သံေယာဇဥ္ဆိုတာ
ေသးငယ္သိမ္ႏုပ္လြန္းတဲ့ ပိုးမွ်င္ေတြကို
အထပ္ထပ္ အဖက္ဖက္မွ ယက္လုပ္ထားတဲ့
အေကာင္အထည္ မေပၚတဲ့ ၾကိဳးတစ္ေခ်ာင္းလည္း ျဖစ္တယ္ ... ။

အမုန္းဆိုတာက ကိုယ့္အတြက္ေတာ့
ရင္ကို ၀ုန္းဒိုင္က်ဲေစမယ့္
ေနပူ ၊ ေလပူကို ျဖတ္သန္းစီးဆင္းလာတဲ့
ေရပူလိွဳင္း တစ္ခုပါကြယ္ ... ။

စုေဆာင္းမိထားတဲ့ အခ်စ္ေတြကိုပဲ
အေလအလြင့္ မရွိရေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ပါ
ဆထက္တပိုး တိုးပြားေအာင္ ၾကံေဆာင္ပါ
အဓြန္ ့ရွည္ တည္တံ့ေနမွာပါ ခ်စ္သူ ... ။

ေမာင္ငယ္

"အတြင္းဒဏ္"

့
ဗီတာမင္ဓာတ္ ေအကေနဇက္
အတြဲလိုက္ေဖာက္ ပက္ပက္စက္စက္ေသာက္လည္း
မေပ်ာက္ေတာ့တဲ့ ဒီေရာဂါ
ေသရာပါျပီ ထင္ပါရဲ ့
ဘယ္အညိဳးနဲ ့မ်ား ရက္စက္လိုက္တာလဲ
ကိုယ့္ရဲ ့ ဗီတာမင္ေလးရယ္ ... ။

ေမာင္ငယ္

P.S=>သိုင္းက်မ္းထဲမွာ အဆိပ္ကို အဆိပ္နဲ ့ ေျဖရတယ္ ဆိုလို ့ပါ ။ :P

“ရက္စက္ေသာ ႏွင္း”

က်ေနာ္ေလ…. တစ္ေႏြလံုး
အခ်ိန္ရွိသ၍ သူမကိုပဲ
ေက်ာျပားၾကီး ဆန္ ့ခင္းျပီး
မ၀တမ္း ေငးၾကည့္ေနခဲ့တာ
ေန ့ဆိုလည္း ေန အလင္းနဲ ့
သူမ မ်က္ႏွာျပင္ေပၚက တိမ္တိုက္တို ့
ေရြ ့လ်ားေျပာင္းလဲျခင္းမ်ား မညီးႏိုင္ေအာင္
ညဆိုလည္း ၾကယ္လ အလင္းနဲ ့
ရွိေနေသးတဲ့ အသိ
အေငြ ့အသက္ေလးေတာ့
ေရးေရးရႏိုင္ခဲ့ ေသးတယ္ … ။

ဒီရာသီမွာ အဆင္မေျပမွဳမ်ား
သူမနဲ ့က်ေနာ္ၾကား
အခါခပ္သိမ္း စိမ္းလန္းတယ္
ကေလးတစ္ေယာက္လို ထစ္ခ်ဳန္း
တစ္ျပင္လံုး အံု ့မွိဳင္းလာ
ေလနီရိုင္းနဲ ့လည္း ၀င္ရမ္းတယ္
ျပီးရင္ မစဲတမ္း မ်က္ရည္ေတြ သြန္ခ်ေတာ့တာ
တကယ္ဆို က်ေနာ္လည္း စိုစြတ္ေနခဲ့တာပဲေလ … ။

တို ့ႏွစ္ေယာက္ၾကား ေအးစက္လာခဲ့ျပီ
က်ေနာ္ အေၾကာက္ဆံုး ကာလမ်ားပဲေပါ့
ဆိုက္ကပ္လာစဥ္ အစေတာ့ ေနသာရဲ ့ ့
အစဥ္သျဖင့္ မထြန္းလင္းႏိုင္ေတာ့တဲ့ ေန
ျမဴလႊမ္းျခံဳ ခံလိုက္ရတဲ့ ၾကယ္နဲ ့လ
က်ေနာ့္ ေန ့ ညေတြ ၾကမ္းရွလာခဲ့ျပီ
သူမကို မျမင္ေတြ ့ရေတာ့တဲ့ ေန ့ဟာ
က်ေနာ္ ေရခဲရိုက္ခံလိုက္ရတဲ့ ေန ့ပဲ
ဒီေန ့ … ဒီေန ့မွာ
တေန ့လံုး ခါတိုင္းထက္ အခ်မ္းပိုေနတယ္
အရင္ေန ့ေတြလို
သူမကို က်ေနာ္ မသဲကြဲလိုက္တဲ့ ညခ်မ္းမွာပဲ
အႏူးည့ံဆံုး ႏွင္းခါးတို ့လြင့္၀ဲက်လာ
တကယ္ကို ေျဖးေျဖးေလးပါ
ႏွင္းပု၀ါတစ္ထည္ ဖံုးအုပ္ခံလိုက္ရတဲ့ေနာက္
က်ေနာ္ ေမွာင္အတိက်သြားတယ္ ... ။

ရွည္ၾကာလြန္းလိုက္တာ ေဆာင္းရယ္ … ။

ေမာင္ငယ္

P.S => က်ေနာ္ အခန္းေရွ ့က ေျမကြက္လပ္ေလး ေနရာမွ ခံစားေရးဖြဲ ့
ထားျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။

“ထည္လဲ”

အနာအဆာကင္းတဲ ့ ရင္တြင္းျဖစ္ေလးပါ
တစ္သက္စာ စီးနင္းဖို ့ ခ်ခင္းေပး
အေရာင္ျပယ္လာရံုေလးနဲ ့ စြန္ ့ပစ္
ရင္ကြင္းျပင္မွာ ေလလြင့္က်န္ခဲ့တာ
အသဲႏွလံုး အစုတ္တစ္ရံရယ္ပါ ‘မ’ ရယ္ … ။

ေမာင္ငယ္

"မိႏွင့္ဖ သို ့ခြင့္ပန္ျခင္း"

မိကိုလက္ယာ ဖကိုလက္၀ဲ
ပခံုးထက္၀ယ္ စဥ္ျမဲတင္လ်က္
မိ ၊ ဖ ေက်းဇူး ဂုဏ္အထူးကို
အစဥ္ထာ၀ရ ႏွလံုးသြင္းလ်က္ပါ
အေဖနဲ ့အေမ …. ။

အေမ သားကို သြန္သင္ခဲ့ဖူးတယ္ေနာ္
စကားပံုက ရိုးရိုးေလးပါ သားငယ္
မိုးရြာတုန္း ေရခံတဲ့
ေရခြက္ၾကီးၾကီနဲ ့ခံမွ ေရမ်ားမ်ားရမယ္ဆိုတာေလ
သား ဒီေလာက္ထိ ဆုပ္ကိုင္ထားႏိုင္ခဲ့တာ
အေမ့့ က်ယ္ျပန္ ့တဲ့ ေမတၱာ အမိုးရဲ ့ ့
တစက္ျမိတ္ေအာက္မွာ ေရခံခဲ့ရလို ့ပါ အေမ … ။

အေဖ့စကား သားရင္တြင္းမွာ
သံမွိဳလို ရိုက္သြင္းထားဆဲပါ
ငါ့သား ေတာေတာင္ထဲက
ဆူးပင္ေတြက ခၽြန္လြန္းတဲ့ ဆူးရိုင္းေတြ
မည္သူခၽြန္ေပးလို ့ ခၽြန္သလဲ ဆိုတာေလ
ဟုတ္တယ္ အေဖ ကိုယ္တိုင္ ခၽြန္ခဲ့ၾကတာခ်ည္းပဲ
ကိုယ္ထူးဖို ့ ကိုယ္တိုင္ ခၽြန္ရမယ္
တစ္ေန ့သားေမွ်ာ္မွန္နိုင္သမွ် ျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာင္
အေဖဆိုတဲ့ ေရေသာက္ျမစ္ကေန
တင္ပို ့ေပးတဲ့ အားအင္ေတြေၾကာင့္ပါ အေဖ … ။

ေရခ်ိဳးျပီးလည္း ေခၽြးေတြ အရမ္းထြက္တဲ့ အေမ
အနားမွာ သနပ္ခါး ေသြးေပးမယ္သူ ရွိရဲ ့လား
သား လစ္ဟာေနျပီလား အေမရယ္
အခြင့္ရွိခ်င္ပါတယ္ … ။

သားနာဖ်ားတိုင္း ဘုရားစာေတြရြတ္
ေဆးေတြလိမ္းေပးခဲ့တုန္းက
ေမတၱာေတြ လိမ္းေပးလို ့ ေပ်ာက္ကင္းမွန္း
သား ေကာင္းေကာင္းမသိခဲ့ဘူး အေမ
အခုမွ ေစ့ေစ့ေတြးျပီ ေရးေရးသိလာခဲ့ျပီ … ။

အေဖ ဒီတခါ သားနဲ ့ အားျပိဳင္လွဲရင္လည္း
အရင္လို အရွဳံေပးဦးမွာပဲမို ့လား အေဖ
အသက္ၾကီးျပီ သားရ ဆိုျပီးေတာ့ေလ
အေဖက သားသမီးေတြကို ထမ္းတင္ခဲ့တာပါ
အခု သားတို ့ ျပန္ထမ္းခြင့္ရျပီ အေဖ … ။

ဒီႏွစ္ေဆာင္းလည္း အရမ္းေအးတယ္ အေမ
ဒါေပမယ့္ အေမ ပို ့သတဲ့ ေမတၱာေၾကာင့္
သား ေႏြးေႏြးေထြးေထြး ရွိပါတယ္ … ။

အေဖ … သားေလွ်ာက္တဲ့ လမ္းေပၚမွာ
ႏွင္းခါးေတြ က်တာ ပိုပိုထူထဲလာတယ္
သား မ်က္ႏွာဆီကိုပဲ ခပ္ဆတ္ဆတ္
တည့္တည့္ လာလာမွန္ေနတယ္ အေဖ
အေဖ ပို ့ထားေပးတဲ့ ခြန္အားေတြ
သားမွာအမ်ားၾကီး ရွိေနေသးလို ့
ေလွ်ာက္လွမ္းႏိုင္ပါေသးတယ္ အေဖ … ။

သတိရတယ္ အေဖ နဲ ့အေမ
သားဦးထိပ္ ပန္ဆင္တာဆိုလို ့
ရတနာ သံုးပါးနဲ ့ အေဖ နဲ ့အေမရယ္ပဲ
တခမ္းတနား ရွိတာပါ ... ။

သားရဲ ့မနက္ျဖန္တိုင္းအတြတ္
အေဖနဲ ့အေမရဲ ့ ေျခစံုထက္ ဦးတိုက္ခြင့္ကို
ထာ၀ရ ေပးသနားပါ အေဖနဲ ့အေမ … ။

ေမာင္ငယ္

"လျပည့့္ည ..... ဒါဟာ လျပည့္ည"

့
က်ေနာ့္ ပါးျပင္ထက္
မွိန္ျပျပ အလင္းတန္းတစ္စက္ ရွပ္တိုက္သြား
မသိျခင္း တစ္၀က္နဲ ့ လန္ ့နိုး
ေၾသာ္ .... လေရာင္က ခိုးနမ္းသြားတာကိုး ... ။

အေမွာင္ထဲမွာ အလင္းႏုႏု
ေအးျမမွဳနဲ ့ ရွဳလို ့မ၀ဘူး
ဒီမွာၾက ဒါကိုက ရေတာင့္ရခဲ ဆုတစ္ခုလိုပဲ ... ။

က်ေနာ္နဲ ့ သူမၾကား
ၾကားခံနယ္ ရုပ္၀တၳဳတို ့နဲ ့
ပနံရေနမွဳက ႏွိဳင္းတုလို ့မရေလာက္ေအာင္ ... ။

အပူေပးထားတဲ့ အခန္းထဲက ေလေႏြးေႏြး
ေဆာင္းဦးဒဏ္ကို က်ားကန္ေပးေနဆဲ ... ။

ေရမွဳန္ေရစက္တို ့ေျခာက္ကပ္ အကြက္ထေနတဲ့
ျပတင္းတံခါး မွန္နံရံတစ္ခ်ပ္
မတ္တတ္ရပ္ရင္း အေညာင္းမိေနျပီ ... ။

သုညနားကပ္ေနတဲ့ အျပင္ဘက္ကေလ
ပံုမွန္ခ်ိန္ထက္ပိုလူး လေရာင္ေၾကာင့္
ျမဴးေနေလရဲ ့ ... ။

ေႏြရာသီ၀တ္ အကၤ် ီတို ့ ခၽြတ္ခ်ထားတဲ့
အျဖဴေရာင္ပင္စည္တို ့ရဲ ့ ရိုးတံမ်ား
ေကာင္းကင္ၾကီးကို သူပဲ ပင့္မထားသလိုလို ... ။

အျမဲစိမ္းတဲ့ ထင္းရူးပင္ေတာတန္းငယ္ေလး
သူ ့လက္တန္မ်ား ေအာက္ဘက္ကိုပဲ ျဖန္ ့ကား
စိတ္ဓာတ္က်ေနေလသလား မသိ ... ။

တိမ္ထုနဲ ့ ၾကယ္စုတို ့ ရန္သတ္ျပီး
ေစာေစာအိပ္တန္း တက္ၾကလို ့
ဒီည သူမ အာကာယံကို အပိုင္စားရတယ္ ... ။

အစြမ္းရွိသေလာက္ အလ်ားလိုက္ ထြန္းလင္း
ဒါေၾကာင့္လည္း က်ေနာ့္ အခန္းတြင္းထိ
ခ်င္းနင္း၀င္ေရာက္လာခဲ့တာေပါ့ ... ။

ဒါနဲ ့ စကားမစပ္
ဒီည အမိေျမမွာဆို အေဖာ္တစ္သင္းနဲ ့
ၾကက္သားကာလသားဟင္း ပူပူေႏြးေႏြးကို
လေရာင္အနမ္းခံရင္း........................။

ေမာင္ငယ္

“စစ္ေၾကညာခ်က္”

အေလးခ်ိန္ပမာဏ ၁၅၀၀ တန္(tons)ရွိ
ခ်စ္ျခင္း အစိုင္အခဲတို ့ကို
အလင္းအလ်င္ ႏွစ္စႏွဳန္းျဖင့္ ေပါက္ကြဲေစနိဳင္ေသာ
အခ်စ္ျမဴဗံုး တစ္လံုးအား 19:18 , 14.2.2009 တြင္
သူမ၏ ႏွလံုးသားရပ္၀န္း၌ က်ဲခ်မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း
ၾကိဳတင္ အသိေပးအပ္ပါသည္ … ။

ေမာင္ငယ္ (ခ) အိုင္းစငယ္

“လည္ျပန္မိုး”

့အပူခ်ိန္ျပင္းတဲ့ ေ၀းကြာျခင္းေၾကာင့္
အခုတေလာ သိသိသာသာ
မင္းဘက္က အခ်စ္ေတြ အေငြ ့ပ်ံတာ
တံလွပ္လိွဳင္းေတြေတာင္ ထလို ့
ဥေပကၡာ မိုးသားေတြပဲ
ထူထဲလာ ညိဳမဲလာ
ငါ့အေပၚ အရိပ္တစ္ခုလို မိုးလာ
ဒီလူမွာ အေတြးတစ္ဖက္နဲ ့ ေသြးပ်က္ေနျပီ
ငါ့ဘက္က ေလႏုေအးေတြ ေဆာင္က်ဥ္းေပးပါ့မယ္
အခ်စ္မိုးအေနနဲ ့ ျပန္ေတာ့ရြာခ်ေပးပါ
အရင္လို ရြဲရြဲစိုပါရေစ ခ်စ္သူရယ္ … ။

ေမာင္ငယ္

“လေရာင္ေအာက္က မိုး”

့့ေလမတိုက္တဲ့ ည
တိမ္အခင္း အက်င္း လွတဲ့ ည
ၾကယ္ေရာင္ မစံုတဲ့ ည
မင္းနဲ ့ကိုယ္နဲ ့ပဲ ရွိတဲ့ ည
အစိမ္းေရာင္ ပိုစုန္းၾကဴးေတြ ျမဴးတဲ့ ည
မင္းေၾကာင့္ မိုးေတြရြာခဲ့ရတဲ့ ငါ့ ည … ။

မျမင္ေစခ်င္လို ့တိမ္ယံၾကား
ေရွာင္ခြာအေ၀း ေျပးေျပးပုန္းတဲ့
လေလး ကိုမွ ငါကလည္း
ျမင္ခ်င္လြန္းလွခ်ည့္ရဲ ့ ဆိုျပီး
မရမက တိမ္ေတြကိုခြာခ်
လွည္းက်င္းရ သိမ္းၾကံဳးရနဲ ့
ခပ္ပြပြ ငါ့အိတ္ကပ္ေတာင္
တဒိတဒိ စုမိေဆာင္းမိလာျပီ … ။

လိုက္မိလို ့ေ၀းတာလား
ေ၀းေနလို ့လိုက္မိတာလား
မသဲကြဲေသးခင္ ေနာက္တစ္ေခါက္
ထပ္ေပ်ာက္ဆံုး သြားျပန္တယ္ … ။

ထိုးသိပ္ထည့္လိုက္တုန္းကေတာ့
အျဖဴထည္ တိမ္ခ်ပ္မ်ားပဲ
ေနာက္မွ အေရာင္ေတြေျပာင္း
ဘာအေၾကာင္းေၾကာင္း ေၾကာင့္လဲ
ည.. ည ေအးစက္လာလိုက္တာ
ေငြ ့ရည္ဖြဲ ့လို ့ ၀ျပီးမွေတာ့
ဒီည မိုးရြာခ်မွ ျဖစ္ေတာ့မယ္ … ။

ေမာင္ငယ္

P.S ~ က်ေနာ့္ အခန္းငယ္ထဲမွာ အခ်ိန္ အခါမဟုတ္ မိုးေတြ ရြာရြာေနတယ္ဗ်ာ...။

"တေစ ၦတစ္ေကာင္ရဲ ့ အန္ဖတ္ "

့
က်ဳပ္ၾကားနာ က်င့္သံုးေနတဲ့
စာသားအခ်ိဳ ့ ခ်ေရးျပမယ္
"တိုးတက္မွဳက ေ၀ဖန္မွဳကို
သံုးသပ္ပိုင္းျခားျပီး ျပင္ဆင္အားထုတ္မွဳနဲ ့
တိုက္ရိုက္ အခ်ိဳးက်တယ္" ဆိုတာပဲ...။

ခင္ဗ်ားတို ့ ထင္တာျမင္တာအစ
ၾကားတာ သိတာ ၊ ထမင္းစားသတင္းအဆံုး
က်ဳပ္ေရွ႕မွာျဖန္ ့ခင္းခ်လိုက္ ... ။

ေရွာင္ရန္အက်င့္ဆိုး ထုပ္ပိုးျပီး
သမုဒၶရာ ၾကမ္းခင္ထိ
က်ဳပ္ဆင္းျပီး ျမဳပ္မယ္ ... ။

ေဆာင္ရန္ အခ်က္အလက္မ်ိဳး
အကိုးအကားနဲ ့ ခ်ျပရွင္းလင္း
က်ဳပ္ရင္တြင္းေရာက္ေအာင္ ထည့္မယ္ ... ။

ခပ္ပြပြ ၀မ္းစာသတင္းေလာက္နဲ ့ေတာ့
က်ဳပ္ရင္တြင္းေရာက္ဖို ့ မေျပာနဲ ့
ေျခရင္းေတာင္ ကပ္မွာ မဟုတ္ဘူး
အကြင္းလိုက္ အကြင္းလိုက္ လွီးျပီး
အိမ္တိုင္ရာေရာက္ ျပန္ပို ့ပစ္မယ္ ... ။

ေသြးမထိုးနဲ ့ ၾကိဳးမကိုင္နဲ ့
ကိုယ္တန္ဖိုးနဲ ့ ကိုယ္ေန
ခင္ဗ်ားတို ့ ဆြယ္တရား ေဟာတဲ့ေနာက္
က်ဳပ္ ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လိုက္မိရင္
က်ဳပ္ဦးခြံ က်ဳပ္ကိုယ္တိုင္လွန္
ဦးေႏွာက္ကို အစိမ္းလိုက္
ခေလာက္ထုတ္ ပစ္မယ္ ... ။

က်ဳပ္ သူ ့( ျပည္သူ ့)ဆန္စား ရဲတယ္
ၾကိဳးဆြဲခံ လူတစ္ေယာက္ကို ေက်ာေထာက္ေပးသူရဲ ့
ဆန္စားေနတဲ့ ခင္ဗ်ားတို ့အတြက္ေတာ့
က်ဳပ္ ကြင္းစ ကြင္းပိတ္ လံုး၀ ( လံုး၀ ) မရဲႏိုင္ဘူး
ခင္ဗ်ားတို ့ကို က်ဳပ္လူမ်ိဳးစားရင္းကေန
ေသခန္းျဖတ္ ထုတ္ပယ္တယ္ ... ။

ခင္ဗ်ားေရးခ်လိုက္တဲ့ စာသား
က်ဳပ္ေခါင္းျပားေစခ်င္လို ့ ဆိုရင္ေတာ့
အားရပါးရ ေရးတာခ်လိုက္ပါ
ဒီေနရာမွာက တံခါးေတြ ဂ်က္ျဖဳတ္ထားတာပဲ
တခါတခါ ေျမာင္းပုတ္နံ ့ရတာက လြဲလို ့ေပါ့ ... ။

လက္လြတ္စပယ္ ၀ါးလံုးသိမ္း
ပုတ္ခတ္မွဳမ်ား ရပ္တန္းကရပ္ပါ
က်ဳပ္ျခံဳထားတဲ့ ခႏီ ၱပါရမီ က
သိပ္မထူလို ့ပါ
ဒါေၾကာင့္ က်ဳပ္နာတယ္ ... ။

က်ဳပ္သေဘာကလည္း ရာဘာေရာထားေလေတာ့
ျပန္ကန္အား ႏွစ္ဆနဲ ့ တံု ့ျပန္တတ္တယ္
ခပ္ဆတ္ဆတ္ေတာ့ လြင့္ထြက္မလာနဲ ့
ၾကယ္ေတြ လေတြက ေန ့မွာလည္း ျမင္ရတတ္တယ္ ... ။

နင္ပဲ ငါစ ေျပာရမွ
ခင္ဗ်ား စား၀င္အိပ္ေပ်ာ္တယ္ ဆိုရင္
က်ဳပ္ကိုပဲ ၀ိုင္းဆဲၾကေတာ့
ဒါက တခ်ိဳ ့ေသာ ခင္ဗ်ားတို ့ရဲ ့ ယဥ္ေက်းမွဳေပပဲ
ကေလးအထာနဲ ့ လူၾကီးေလးေတြကို
က်ဳပ္ ယဥ္ေက်းစြာနဲ ့ပဲ ေလးစားပါ့မယ္ ... ။

ေလယူရာတိမ္း သံေယာင္မိွန္းလိုက္တဲ့
ၾကားေန၀ါဒ က်ဳပ္ပယ္ခ်တယ္
ကိုယ့္ဘ၀မွာ ကိုယ္သာသခင္ ကိုယ္သာဘုရင္
အပီအျပင္ ေရြးခ်ယ္ခြင့္ လက္၀ယ္ရျပီးသား
ကိုယ့္သမိုင္းကို ကိုယ္ ၾကိဳက္တဲ့ မင္ေရာင္နဲ ့ ေရးပါ ... ။

သူ ့ဘက္ ကိုယ့္ဘက္ ခဏေလာက္ ၀င္ေတြးျပီး
အျပဳစိတ္နဲ ့ ျမင္ေအာင္ၾကည့္
ခင္ဗ်ား က်င့္သံုးတဲ့ နီတိ ပိုအဆင့္ရွိလာလိမ့္မယ္ ... ။

ဦးေခါင္းတိုင္ ဦးေခါင္းတိုင္း
အကန္ ့ၾကီး ႏွစ္ကန္ ့ရွိတယ္
တစ္ဖက္နဲ ့တစ္ဖက္ မွ်တေအာင္ထည့္
သိပ္တစ္ဖက္ေစာင္းနင္း မက်ေစနဲ ့
ခင္ဗ်ားဦးေခါင္းၾကီး ေစာင္းသြားမယ္
ေခါင္းေစာင္းရင္ အျမင္လည္းေစာင္းတတ္တာ
ခင္ဗ်ားအသိ က်ဳပ္အသိ အားလံုးအသိ ... ။

ေထြေထြထူးထူးေတာ့ မရွိပါဘူး
ခင္ဗ်ားျဖစ္ေနတာနဲ ့ က်ဳပ္ျဖစ္ေစခ်င္တာ
ညိွယူလို ့မရ ဆန္ ့က်င္ေနရင္ေတာ့လည္း
ေရႊျပည္ေအးတရား မေဟာၾကားေတာ့ဘူး
ေက်းဇူးျပဳျပီး က်ဳပ္ကို လူ ့ခြစာ လို ့ ေခၚပါ ... ။

ေမာင္ငယ္

“ကၾကိဳးစံုတဲ့ ည”

့
ျပိဳးျပိဳးျပက္ျပက္ ေရာင္စံုလက္တဲ့
ဒီညအခန္းထဲ မေရာက္ခင္ကတည္းက
ဖိတ္စင္က်လာတဲ့ အနံ ့အသက္
ေနာက္ထပ္ မိတ္ဆက္မိျပန္ျပီ … ။

အစပိုင္းေတာ့ ခပ္စိမ္းစိမ္းပဲ
ေရာင္စံု၀တ္ေလးေတြ လြင့္က်လာေတာ့
ကိုယ္ပါ အခု ထ ကရေတာ့မလိုလို
ခဏေတာ့ ထိန္းဦးမွ
အထာက သိပ္မက်ေသးဘူး
ေဖာက္!!! အဆိပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ ေရာစပ္တဲ့
ေရႊရည္ၾကည္ တစ္ၾကိဳက္ေလာက္ ေမ်ာခ်
ေစာနကထက္ေတာ့ ယိမ္းလာျပီ … ။

စည္းခ်က္မက်တဲ့ သံစဥ္ကလည္း
အမိုးပြင့္မတတ္ ညံပြက္လြင့္ထြက္ေန
ေဟ့ DJ လူနားမလည္တဲ့ (က်ေနာ္ နားမလည္တဲ့)
ေတးသြားတစ္ပုဒ္ေလာက္ခ် ထ ကေတာ့မလို ့ … ။

ေျခခ်စရာရ ရွိတ္လို ့ရျပီ
ခႏၶာကိုယ္ပဲ ယိမ္း ဖန္ခြက္ေတာ့ မတိမ္းေစနဲ ့
ႏွဳတ္ခမ္းေတြပိတ္ စကားသံတိတ္ထား
မ်က္လံုးေတြပဲ ကစားၾက ၊ မွ်ားၾက
ဒီလိုမွလည္း သံစဥ္ကို အျပည့္အ၀
နားစည္က ၾကားရမွာေပါ့ … ။

C’on girl !! လက္ေပြ ့အိတ္ကိုခ်
စိတ္ရွိသလိုသာ ၀င္ကလိုက္ပါ
ဒါက သန္းေခါင္ေက်ာ္မွ စတဲ့
ကိုယ္လက္လွဳပ္ရွား အားကစားေလ … ။

ကုိယ့္ကကြက္နဲ ့ ကိုယ္တိမ္း
မညီမွလည္း ကုလားယိမ္းနဲ ့ မတူမွာ … ။

အခ်ိန္ေတြ အရည္ေပ်ာ္လာတာနဲ ့ အမွ်
ညကပါ အရုဏ္တက္ဖို ့ ယိမ္းလာျပီ
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ထိန္း ယိမ္းတာကိုရပ္
လြတ္ခ်ထားတဲ့ စိတ္ကိုျပန္ေကာက္
ပီေကေဖာက္ရင္း လာလမ္းအတိုင္း ျပန္ေလွ်ာက္
ဒါေတာင္ အသံေတြ ေနာက္က လိုက္လာလိုက္ေသး … ။

ေမာင္ငယ္

"မူပိုင္ခြင့္"

့
က်ေနာ့္ရင္ထဲ သူမေရာက္လာတာကို
အရိုးသားဆံုး သိေအာင္ေျပာျပဖို ့
ေရွးရိုးသံုး ခ်စ္တယ္ ဆိုတဲ့စကားလံုးနဲ ့
ခုတံုးလုပ္ သံုးစြဲခြင့္ မရခ်င္ဘူး
ဒီ့ထက္နက္နဲ တဲ့ စကားလံုး
အဘိဓါန္မွာ ရွာေဖြလို ့ေကာင္းတုန္း …။

ေႏြရဲ ့ပင္အိုက ေ၀့၀ဲက်ေနတဲ့
ေရြအိုေရာင္ ေၾကြရြက္မ်ားလိုပ
တစ္ဖတ္ျပီး တစ္ဖတ္ ဆင္းသက္လာၾက
ရင္ ရင္ျပင္ထက္ အထပ္လိုက္ အထပ္လိုက္
သတိရ …..တမ္းတ…..အိပ္မက္…..လြမ္းဆြတ္မွဳ ….
ကဗ်ာ ….. ပံုရိပ္ ….. ၀န္တိုမွဳ….. ႏွစ္လိုမွဳ …….
အခ်စ္ရဲ ့ေနာက္ေတာ္ပါးဆိုတာ
သူတို ့မ်ားလား………..။

ျမင္ခဲ့ဖူးတဲ့ ဖားဖိုတစ္လံုးလို
နိမ့္လိုက္ ျမင့္လိုက္နဲ ့ က်ေနာ့္ရင္ဘတ္
စကားလံုးေတြ လွ်ံထြက္ဖို ့
ဆန္တက္လာၾက ဆူပြက္လာၾက…..။

အခုမွ ကဗ်ာက စတာပါ….။

အခ်စ္နဲ ့ ပေရာပရီ ေနထိုင္ခြင့္
ကဗ်ာေတြနဲ ့အတူ အိပ္စက္ခြင့္
အလြမ္းေတြ ေခါင္းအံုးလို ့ အိပ္မက္ကို ဖက္တြယ္ခြင့္
ထိုထိုအခြင့္မ်ား ခြင့္ျပဳျပီးတဲ့ေနာက္
တစ္ႏွစ္တစ္ေခါက္ သက္တမ္းတိုးခြင့္ျပဳပါ…။

ႏွလံုးသားနံရံရဲ ့ အတြင္းဘက္
ခ်စ္သူ ့ေကာက္ေၾကာင္းမ်ား ခဲျခစ္
တစ္ဆင့္ထပ္ျပီး ေစာဒကတက္မယ္
ေသရာပါ တက္တူး အခ်စ္ဆူးနဲ ့
ပံုတူ ကိုယ္တိုင္ေရးထိုးခြင့္ ထပ္ျပဳပါ…။

ဖူးရြေနတဲ့ ကဗ်ာႏုႏုလွလွ တစ္ပုဒ္
ယုယုယယ ဆက္သျပီးတဲ့ေနာက္
နဖူးျပင္ထက္၀ယ္ အနမ္းတစ္ပြင့္
ခပ္ဖြဖြ ေျခြခ်ခြင့္လည္း ျပဳေစခ်င္ပါတယ္…။

ေယာကၤ်ားတစ္ေယာက္ရဲ ့ မူပိုင္ျဖစ္လိုမွဳ
၀န္တိုမွဳလို ့လည္း ေခၚဖို ့ အခြင့္ရွိတယ္….။

ေမာင္ငယ္

"မလြမ္းေဆး"

့
က်ေနာ့္နာမည္ ေဒါက္တာ လြမ္းကု
ကိုယ့္လြမ္းနာကိုယ္ ရမ္းသမ္းကု
အလြမ္းေရာဂါအတြက္ ေဆးစာရြက္
အလြမ္းေတြနဲ ့ေရးခ်လိုက္တာ
အလြမ္းေရာင္ ပဲပင္ေပါက္တို ့ေတာင္
တြန္ ့လိမ္ေကာက္ေကြး လြမ္းေဆြးေနမွေတာ့
လြမ္းေလာက္တာေပါ့ အရပ္ကတို ့ရယ္ ... ။

ေမာင္ငယ္

P.S ~ ေနာင္ေတာ္ ဘေလာ့ဂၢါမ်ား ျဖစ္ၾကေသာ ကိုလြမ္းသုခ ၊ ကိုလြမ္းလုင္ ၊
ကိုအလြမ္းေရာင္ ၊ ကိုလြမ္းေစတို ့ကိုေပးဖတ္လိုက္ပါ ... ။ :P

“မ်က္ေတာ္ေျပ”

့
ထားရာေန ေစရာသြား
နတ္ဖုရားမထံပါး အခစား၀င္
အမ်က္ေတာ္ ေက်ေစေၾကာင္း
စကားလံုးေကာင္းမ်ား ရွာေဖြ
အခါခါ သံေတာ္ဆင့္
ျပန္တမ္းတို ့လြင့္မလာတဲ့အရပ္မွာ
အခြင့္ကို ေမွ်ာ္လင့္ေနေၾကာင္းပါ သခင္...။

ျပန္စဥ္းစားပါဦး သခင္
သခင့္အလိုက် ေနျပခဲ့တာလည္း
ရင္တြင္းက မာနတို ့ ပါးလ်ကုန္ျပီ
သခင္ေတာင္းခဲ့ဖူးေသာ ကတိ အထပ္ထပ္
သစၥာရွိစြာ ေစာင့္သိေနလ်က္ပါ
ေဖာက္ဖ်က္ရန္ရွိက အကၽြန္ ့ အသက္
အလဲအထပ္ ျပဳပါတယ္ သခင္...။

လူပင္မို ့ ၾကြမိတဲ့ အတၱ
အခါမသင့္တဲ့ ခဏ
ထာ၀ရမွ မဟုတ္တာပဲ သခင္
အမ်က္ေတာ္ မာန္ရွ
ထာ၀ရဆိုလွ်င္ျဖင့္ အကၽြန္ ့ရင္ဘတ္
ႏုတ္ႏုတ္တာ စင္းပါေတာ့
အသည္းႏွလံုးကို စဥ္းႏွီးတံုးလုပ္
သင့္သလိုသာ သံုးပါေတာ့ သခင္...။

သခင္.. ဥေပကၡာ ေရွ ့ထား
အကၽြန္ ့ရင္၀ယ္တြင္း ေနဆယ္စင္းမွ်
ပူေလာင္ျခင္း ဗ်ာပါဒ
တစ္စ တစ္စ ထၾကြေနတာ
သခင္ မသိေလေရာ့သလား
ေနႏိုင္ရက္အား လြန္လြန္းလွပါတယ္
လွည့္မၾကည့္ခ်င္လည္း ငဲ့ၾကည့္ဖို ့
ေရႊမ်က္ႏွာေတာ္ တစ္ခ်က္ ၀င့္လွ်င္ျဖင့္
ရင္တြင္း အပူတို ့ ျငိမ္းေအးရပါျပီ သခင္…။

ေမာင္ငယ္

"အခ်စ္ဆိုရာ၀ယ္္"

့
လူသားတို ့ ျဖစ္တည္မွဳနဲ ့ အတူ ေမြးဖြားၾကီးျပင္းခဲ့ေသာ ၊ ယေန ့တိုင္ မေသဆံုး
ေသးေသာ ၊ မေသဆံုးႏိုင္ေသာ

ေရပန္းအစားဆံုးေသာ အရာမ်ားအားလံုးထက္ ေရပန္းစားေသာ

အခ်ိဳ ့ေသာသူမ်ားအတြက္ ပန္းသီးတစ္လံုး ျဖစ္ေနတတ္ျပီး ၊ အခ်ိဳ ့ေသာသူ
အတြက္ဖန္ခါးသီး ျဖစ္တတ္ေသာ

မည္သူမဆို ရင္ဘတ္ႏွင့္ သင္ၾကားတတ္ေျမာက္ႏိုင္ေသာ

လူသားတို ့ ယခု အခ်ိန္ထိ တည္ရွိေနျခင္း၏ အဓိက အေၾကာင္းအရင္း ျဖစ္ေသာ

ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ အရာအားလံုးကို ျဖစ္ေစႏိုင္ေသာ …။

၄င္းအရာအား က်ေနာ္က ဒီလို…ဒီလိုေပါ့ …. :D

က်ေနာ္ နားလည္တာ --- တကယ္ေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာ
ေမတၱာနဲ ့ ျခံစည္းရိုးေလးသာျခားတဲ့
အိမ္နီးခ်င္း စိတၱဇ နာမ္ တစ္ခုပါပဲ ...။ MGNGAL

က်ေနာ္ ေျပာခ်င္တာ--- အခ်စ္ကို အခ်စ္နဲ ့ ထပ္မွျမတ္တယ္ ..။

က်ေနာ္ ခ်စ္ေနတာ --- က်ေနာ့္ ကဗ်ာမ်ားထဲမွ " _ "...။

က်ေနာ့္ အတြက္ေတာ့--- ေလလိွဳင္းထဲမွာ က်စ္ခဲ့တဲ့ ၾကိဳးတစ္ေခ်ာင္း…။အဲဒီၾကိဳး
သိပ္ခိုင္တယ္…။

အဲဒီအခ်စ္အေၾကာင္းကို မေတာက္တေခါက္ ဘလာေဂါက္ က်ေနာ္ ေမာင္ငယ္
က ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ စပ္ျပီး ဘေလာ့ဂၤမွာ တင္ဖူးပါတယ္ ။ ခံစားၾကည့္ပါဦး…။

"လက္တစ္ကမ္း"

နွလံုးသားတိုင္းက တန္းတူပဲ
ဒါေၾကာင့္ သူကို ေရျပင္ညီခံစားၾကတယ္...
သူမွာ ကန္ ့သတ္ခ်က္မဲ့တယ္
အနားသတ္ေတြ ေနရာမရေသးဘူး...
အလယ္မွာ ေနရာယူျပီး
အစြန္းေရာက္မွုေတြကို ဆုပ္ကိုင္ထားတာလည္း သူပဲေလ...
သူကို ဖန္တီးနုိင္သူ မရွိေသးသလို
ဖ်က္ဆီးနုိင္တဲ့ တန္ခိုးရွင္က ဘယ္သူလဲ...?
ေ၀းကြာျခင္းေတြကို ရင္ေငြ ့သြန္းေပးနုိင္သလို
ေထြးေပြ ့ထားတဲ့ နွလံုးသားေတြကို
ခံစားခ်က္ေပ်ာက္ေအာင္ အဆိပ္ေသာက္ခိုင္းတာလည္း သူပဲဗ်...
သူက ေအာင္ျမင္မွုကို ညာလက္ရုံးခန္ ့ထားျပီး
က်ရွုံးသြားေအာင္ အေမွာက္ထိုးလွဲဖို ့ အားယူေနျပန္တယ္...
ကဲ ...သင့္အနား သူေရာက္ေနျပီ
အသင္ဘာလုပ္မလဲ ...???
ေသခ်ာ စဥ္းစား..
ေသခ်ာ ေတြးထား...။

စဥ္းစားရင္လည္း စဥ္းစား ၊ေတြးထားရင္လည္း ေတြးထားၾကေပါ့ဗ်ာ ။ က်ေနာ္က
ေတာ့့တိုက္တြန္းျပီးျပီ ..။ :P နဖူးေတြ ့ ဒူးေတြ ့က်ရင္ အခက္ေတြ ့မွာ စိုးလို ့ပါ ။

အျခား အျခားေသာသူမ်ားေရးလို ့လည္း အခ်စ္အေၾကာင္း ေခါင္းစားေလာက္
ေအာင္ဖတ္ျပီးသြားပါျပီ။ :( ဒီေလာက္နဲ ့ပဲ ေက်နပ္ပါလို ့ မီးငယ္ နဲ ့ ေခါင္ေခါင္
တို ့ကိုေျပာခ်င္ပါတယ္ ။ :)

ေမာင္ငယ္

"ဆီမီး"

့
ေလေသြးတာနဲ ့တင္ ေ၀းသြားႏိုင္တယ္
မီးစာမကုန္ေသး သေရြ ့ေတာ့
တိုး၀င္ေလာင္ကၽြမ္းခြင့္ ရွိသင့္တာေပါ့ကြယ္
ဆီမခန္းဖို ့ပဲ လိုတယ္ ခ်စ္သူ...။

ေမာင္ငယ္

"ျဖစ္သလိုစားျခင္း တစ္ပိုင္းတစ္စ"

့

ၾသကာသ ၾသကာသ ၾသကာသ ကာယကံ ၊ ၀စီကံ ၊ မေနာကံ …………………။
အစခ်ီလ်က္ ဘုရားရွိခိုးေနေသာ အခန္းတူ သူငယ္ခ်င္း ေမာင္ျမင့္၏ အသံၾကား
ေတာ့ အိပ္ရာက ႏိုးလာတယ္ ။ခဏၾကာ ျပီးသြားေတာ့ ေမးတယ္ ဒီေန ့ေစာေစာ
စီးစီး ႏိုးေနပါလား ကိုေမာင္ငယ္ ။ ေအးကြ မင္းအသံၾကားျပီးႏိုးလာတာ။ေကာင္း
ေသာ နံက္ခင္းပါ သူက Gtalk မွာႏွဳတ္ဆက္သလို ႏွဳတ္ဆက္တယ္။အင္း။အိပ္
ခ်င္မူးတူးနဲ ့ေျဖျပီး အခန္းျပင္ထြက္ စီးကရက္ တစ္လိပ္ ရွိဳက္ရင္း ေလာကၾကီး
အလွအပ ကို ေခတၱ ခံစားလိုက္ေသးတယ္။ျပီးမွမ်က္ႏွာသစ္၊သြားတိုက္ျပီးအိပ္
ယာသိမ္းလိုက္ျပီးဘုရားရွိခိုးတယ္။မနက္စာစားျပီးျပီလား ကိုေမာင္ျမင့္။မစားရ
ေသးဘူးဘာရွိလည္း???စေနေန ့ဆိုေတာ့ အရင္အပတ္ တနဂၤေႏြ က၀ယ္ထား
တဲ့စားစရာမ်ားလည္း ကုန္သေလာက္ျဖစ္ေနျပီ။ေခါက္ဆြဲေျခာက္ေတာ့ ရွိဦးမယ္
ထင္တယ္ ။ အင္း ၾကည့္လိုက္ဦးမယ္ ။ကံၾကီးေပလိုသာေပါ့ ႏွစ္ထုပ္ၾကီးမ်ား
ေတာင္ က်န္ေသးတယ္ ။ :D ဒါနဲ ့ ေရေႏြးတည္လိုက္တယ္။ ျပီး ေဖာက္ထည့္
ေရေႏြးစိမ္ အဖံုးအုပ္ ထားလိုက္တယ္။
အင္း.. ခဏအားေနေသးတယ္ ။ ဘေလာ့ဂၤေလး ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ပါဦးမယ္ ။ အ
လားလား …အမယ္မင္း မယ္ဂုမိက ထပ္ေအာ္သြားေသးတယ္ ။ တက္ ထားတာ
အခုထိေရးေသးဘူးလားတဲ့ ။ :P ဟိုေကြ ့ ဒီေရွာင္လုပ္ေနတာလည္းမရပါလား
ေနာ္ ။ L မလြယ္ဘူး ဒီညေတာ့ ေရးေတာ့မွပဲလို ့ စိတ္ကူးလိုက္မိေသးတယ္ ။
ရေလာက္ျပီထင္တယ္ ေခါက္ဆြဲေျခာက္ ။ သြားယူျပီး စားရင္း စာဖတ္ရင္းနဲ ့
စေနေန ့အရသာကို ေကာင္းေကာင္း ခံစားေနလိုက္တယ္။ စာဖတ္ျပီး ဟိုလုပ္ဒီ
လုပ္ ဒီလုပ္ ဟိုလုပ္ နဲ ့ အခ်ိန္ေတြ ကုန္သြားလိုက္တာ ဘယ္ေလာက္ၾကာသြား
သည္မသိ တစ္မိုက္မက တစ္ထြာမွ်ရွိေသာ ဗိုက္က ျပန္ဆာလာမွပဲ နာရီကို
ၾကည့္ေတာ့ ႏွစ္ခ်က္တီး ပါေကာလား။ အေမာင္ျမင့္ ဘာခ်က္စားၾကမလဲေဟ့ ။
ေဟ ထမင္းေတာ့ ခ်က္ျပီးျပီးကြ ။ အင္း…ေရခဲ ေသတၱာထဲ ဘာရွိလည္းၾကည့္
လိုက္ဦးမယ္ ။ အားပါးပါး အသားေတြ အသီးအႏွံေတြ အစံုအလင္ပါပဲလားေဟ့
ေမာင္ျမင့္ ဒီထဲကဟာေတြက ငါတို ့ဟာေတြလား ?? ဒီေလာက္ေတာ့ မက်န္
ေလာက္ေတာ့ပါဘူး … …..ဟုတ္ဘူး ငါတို ့ဟာဆိုလို ့ ၾကက္ဥ ၄လံုးပဲ က်န္
ေတာ့တယ္ ။အန္ ေသဟ ….။
အဲဒါ ဟိုဘက္ခန္းက လာထည့္ထားတာ။
အင္း ေစ်းသြားရဦးမယ္ (ကိုယ္အေျခအေန ကိုယ္နားလည္လိုက္တာ):D။မထူး
ပါဘူးကြာ ဒါေလးပဲ ေကာင္လံုးေၾကာ္ ေၾကာ္လိုက္တာေပါ့ ။ဒီလိုနဲ ့ေန ့လည္စာ
ျပီးပါတယ္။ စားရေသာက္ရတာ ပင္ပန္းတာနဲ ့ အခ်ိဳတည္းနားနားေနေန ေနျပီး
ေကာ္ဖီေသာက္ရင္း ကြန္ပ်ဴတာဆိုင္ရာ Ebook ေလးဖတ္ေနလိုက္ပါတယ္ ။
စာအုပ္ထဲကအေၾကာင္းအရာေလးေတြ လုပ္ၾကည့္လိုက္ ဖတ္လိုက္နဲ ့ အခ်န္
ေတာ္ေတာ္ ကုန္သြားလိုက္တာ ညေနေစာင္းသြားတယ္ ။
ေမာင္ျမင့္ ေစ်းသြားရေအာင္ဟ ။
မနက္ျဖန္ အူေခါက္ေနဦးမယ္ ။
ေအးေအး သြားတာေပါ့ ။
ဒါနဲ ့ ေရခ်ိဳးခါနီး မနက္ျဖန္ေလွ်ာ္ဖို ့အ၀တ္ေတြ စိမ္ထားလိုက္တယ္ ။ ျပီး ေရခိ်ဳး
ျပင္ဆင္ ျပီး ေစ်းသြားၾကတယ္။ေစ်းေရာက္တာနဲ ့ တစ္ခု စဥ္းစားလိုက္တာက ။
ေနတိုင္း ညစာ ထမင္းပဲစားေနရတာ အေျပာင္းအလဲေလး ျဖစ္သြားေအာင္ ပီစာ
၀ယ္စားရေအာင္ကြာ ဆိုျပီး အေဖာ္ညွိလိုက္ေတာ့ ႏွစ္ခါေျပာစရာ မလိုေအာင္ကို
အေမာင္ျမင့္ကလည္း အပ်င္းၾကီးပါတယ္ ။ (က်ေနာ္နဲ ့အတူေနတာေၾကာင့္ ျဖစ္
မယ္ ) :D ၀ယ္စရာေတြ၀ယ္ျပီး ျပန္လာ…။ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေနာက္
က်ျပီ။ သြားလိုက္လာလိုက္ေတာ့ ဗိုက္က ျပန္ေခ်ာင္လာတာနဲ ့ ၀ယ္လာတဲ့ပီစာ
ၾကီးႏွစ္ခ်ပ္ ကို ဆီနဲ ့ အိုးကင္းပူ တိုက္ျပီး မပူမေအး ခပ္ေႏြးေႏြးေလးကို ငရုတ္
ေဆာ့စ္ နဲ ့ အမိအရ ေလြးလိုက္ပါေတာ့တယ္ ဗ်ာ…။ :D
(တစ္ေယာက္တစ္ခ်ပ္ စားတာ မကုန္ေသးဘူး ၊ တစ္စိတ္ က်န္ေသးတယ္ ) :P

ဒါကေတာ့ က်ေနာ္ အပ်င္းၾကီးတိုင္း လုပ္ေဆာင္ေနက်ျဖစ္တဲ့ ျဖစ္သလိုစားျခင္း
ထဲမွ တစ္ပိုင္းတစ္စ ေလာက္ကို ဆြဲထုတ္ျပသလိုက္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။အခန္းဆက္
မရွိပါ ။:P

BESc မမယ္ဂု ေက်နပ္ေလာက္ေကာင္းပါရဲ ့။ BESc= Bachelor of Egg Science
:P ညွာတာေထာက္ထားေသာအားျဖင့္ မည္သူကိုမွျပန္ မတက္ေတာ့ပါ။ :D

ေမာင္ငယ္

"အပယ္ခံ"

့
မညီမွ်ျခင္းေတြၾကား ညီမွ်ျခင္းခ်ေပးႏိုင္တာ
အခ်စ္ပဲဆိုတာ ယံုစားျပီတဲ့ေနာက္
က်ေနာ္ ပန္းတစ္ပြင့္ကို ဗဟိုျပဳတယ္
၀တ္မွံဳတို ့ လြင့္ပ်ံ ့ရာ လိုက္ေကာက္
အနံ ့အဆင္းတို ့ လူးလြန္ ့ရာ ၊
သင္းၾကဴရာ ၊ ထြန္းလင္းရာေနာက္
တစ္ေကာက္ေကာက္...............
တ စ ္ေ က ာ က ္ေ က ာ က ္....
တ စ ္ ေ က ာ က ္...................
တ စ ္.................................
.........................................။

ဒီလိုနဲ ့.....
အဆံုးအစြန္ထိ သြန္ခ်ေပးလိုက္ေတာ့
လက္က်န္ျဖစ္တည္မွဳ အကတ္အသတ္ေတာင္
ပါးလွပ္သြားျပီ...........
တန္ျပန္သက္ေရာက္မွဳမ်ားက
အစိမ္းေရာင္ ခက္ထန္မွဳမ်ားပဲ...။

မာယာမ်ားတဲ့ ကစားပြဲထဲ
က်ေနာ္လြတ္က်သြားတဲ့ အခ်စ္ၾကမွ
ဆားညွပ္သြားရတယ္လို ့............
အနည္းဆံုးေတာ့ ေကာက္ယူသုတ္သပ္
ဖုတ္ဖတ္ခါျပီး ၾကည့္သင့္တာေပါ့ကြယ္...။

ေမာင္ငယ္

"သမိုင္း၀င္"

့
ဗင္လာဒင္ရဲ ့ အၾကမ္းဖက္လုပ္ရပ္
WTC ညီေနာင္ ေျမခလို ့ ဗုန္းဗုန္းလဲက်တာလည္း
မင္းေလးေၾကာင့္ မဟုတ္ရပါဘူး...။

ဟီရုိရွီးမား ၊ နာကာစကီ ႏ်ဴက်ဲခံရလို ့ ျပာက်
ကမာၻသိ ငါသိ မင္းေလးလည္း အသိ
ဒါလည္း မင္းေလးေၾကာင့္ မဟုတ္ရျပန္ဘူး...။

ကလီယိုပက္ထရာ ဇာပု၀ါပါးလြမ္းျခံဳ
ေရာမအင္ပါယာ တစ္ခုလံုး မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ေလာင္တာ
မင္းေလး... မင္းေလးေၾကာင့္မွ မဟုတ္တာပဲကြယ္...။

ညို ့အားျပင္း မ်က္၀န္းတစ္စံုနဲ ့အၾကည့္ခ်င္းဆံု
ႏွလံုးခုန္ ၾကိမ္ႏွဳန္း ၁၅၀၀ ထိေဆာင့္တက္
ငါ့ လက္၀ဲ နံရိုးႏွစ္ေခ်ာင္း အက္တဲ့ ကိစၥကေတာ့
မင္းေလးနဲ ့ အေသအခ်ာ သက္ဆိုင္ေနပါတယ္ ခ်စ္သူ...။

ေမာင္ငယ္

P.S ~ မေပါရတာၾကာလို ့ ေပါၾကည့္တာပါ ။ :D

"ထိပ္တိုက္"

့
က်ဳပ္ကပဲ အေကာင္ မၾကီးလို ့လား
ခင္ဗ်ားကပဲ အခ်ိန္မစီးလို ့လားေတာ့ မသိဘူး
ခင္ဗ်ားလို ေသာက္ရူး ကဗ်ာေတြ ၊ စာေတြ
က်ဳပ္ အခု ေရးမိျပန္ျပီ
၀ါေတြ သဘာေတြ လာမေျပာနဲ ့
ၾကီးၾကီးေသးေသး က်ဳပ္ကလည္း လူမေရြးဘူး
ေရေ၀း ဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို ့ က်ဳပ္တို ့ အတြက္...။

က်ဳပ္ပခံုးကို ရွပ္ရွပ္ တိုက္မသြားနဲ ့
တြန္းတိုင္း ၊ တိုက္တိုင္း နဲ ့နဲ ့ပါရေအာင္
က်ဳပ္ အုတ္ျမစ္ က်ဳပ္ခ် က်ဳပ္ဘ၀က
ခပ္ရြရြေလး တည္ေဆာက္ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး...။

ေပေစာင္းေစာင္း မၾကည့္နဲ ၊့ မရိနဲ ့၊ မျငိနဲ ့
ရွင္းလား ..... က်ဳပ္ကေတာ့ ခပ္ရင့္ရင့္ပဲ
သိပ္တိုက္ခိုက္ခ်င္ရင္ တည့္၀င္လာခဲ့
က်န္တာေတြဒိုး ဘာအားကိုးမွ မလိုဘူး
ရင္ဘတ္ခ်င္းရိုက္ နဖူးရိုးခ်င္း ယွဥ္တိုက္မယ္
ဘယ္သူ အရိုးက်စ္ေၾကာင္း အေရထူေၾကာင္း
လယ္ျပင္မွာ ဆင္သြား အရွင္းသား
ခင္ဗ်ား ေတြ ့ရလိမ့္မယ္...။

ျမန္မာေသြးခ်င္း အတူတူ အႏူႏူ
ဘယ္သူ ့အတြက္ ဘာ့အတြက္ပဲ စေတးစေတး
လက္ကိုင္ျပဳတာခ်င္း မတူညီမွေတာ့လည္း
ဘယ္သူ ့ေသြး ပို နီေဆြးေၾကာင္း
''ေျဗာင္း'' ဆိုတဲ့ အသံတစ္ခ်က္ အျပီးမွာ
က်ဳပ္ ခြက္ၾကီးၾကီးနဲ ့ ခံျပမယ္...။

ေမာင္ငယ္

"အခြံ"

့
ဘ၀က အေနမတတ္ရင္
ေသာက္သံုးသူ မရွိေတာ့တဲ့
သဲေရအိုး တစ္လံုးလိုပဲ
တစ္စက္ခ်င္း တစ္စက္ခ်င္း စိမ့္ထြက္
ေနာက္ဆံုး.................................
ကိုယ့္အတြက္ေတာင္ ဘာမွမက်န္ဘူး...။

ေမာင္ငယ္

"အရိပ္မဲ့ပန္း မႏြမ္းေစခ်င္"

့

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေတြသည္ ဒုကၡေရာက္ေနေသာသူမ်ား၊ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးေနေသာ က
ေလးသူငယ္ မ်ားႏွင့္ သက္ႀကီး ရြယ္အုိ ဘုိးဘြားမိဘမ်ားကို ျမင္သိ၊ ၾကားသိရ
ေသာအခါ..“ေၾသာ္..သနားစ ရာေကာင္းလိုက္တာ၊ စိတ္မေကာင္းလိုက္တာ..”
စသျဖင့္ ၀ဇီကံမႈ၊ မေနာကံမႈတုိ႔ျဖင့္ က႐ုဏာျဖစ္ေန႐ံုႏွင့္ ရပ္ေနလုိ႔မသင့္ေတာ္
ပါဘူး။ သူတုိ႔အတြက္ မိမိတုိ႔ေတြ တက္ႏိုင္သ ေလာက္ ေထာက္ပံ့ေပးႏိုင္မႈ
ကာယကံ က႐ုဏာေျမာက္ေအာင္ လုပ္မွသာလွ်င္ သူတုိ႔အတြက္လည္း အက်ိဳး
ရွိပါလိမ့္မယ္။ လွဴဒါန္းမႈ နည္းသည္၊ မ်ားသည္ကေတာ့ မိမိတို႔ ၀င္ေငြႏွင့္မိမိအ
တိုင္းအတာေၾကာင့္ ကြဲျခားမႈေတာ့ရွိပါလိမ့္မယ္။သို႔ေသာ္ မိမိတုိ႔စိတ္မွာေမတၱာ၊
က႐ုဏာ သက္၀င္လွဴဒါန္းမႈ၊ ေစတနာထက္သန္မႈကသာ ပဓာန ျဖစ္ပါတယ္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔သည္လည္း တက္ႏိုင္တဲ့ဘက္မွ၊ တက္စြမ္းသေလာက္
ပါ၀င္လွဴဒါန္း ေနျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ မုိးစက္ေပါငး္မ်ားစြာ စုေပါင္းရာမွ ျမစ္၊ေခ်ာင္း
ေတြျဖစ္လာရသလို ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေတြအားလံုး အနည္းငယ္မွ်ပင္ ျဖစ္ပါေစ တ
ေထာင့္တေနရာမွ လွဴဒါန္းမႈ ၊ ေစာင့္ေရွာက္မႈေတြ လုပ္သြားၾကမည္ဆုိလွ်င္
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေတြရဲ႕ ညီ၊ အကုိ၊ ေမာင္ႏွမ၊ ဘုိးဘြား၊ မိဘေတြမွာ အႏိႈင္းမရတဲ့
ပီတိ အၿပံဳးနဲ႔ စားသံုး ႏိုင္ၾကမွာပါ ။ ဒါေၾကာင့္ နည္းသည္၊ မ်ားသည္ ပဓာန
မထားဘဲ၊ အသင္းလိုက္ ျဖစ္ေစ၊ အဖြဲ႕လို္က္ျဖစ္ေစ၊ လစဥ္စုေပါင္း၍ ျဖစ္ေစ
အမိေျမမွ သားခ်င္းမ်ားကို တက္စြမ္းသမွ် ေဖးကူရေအာင္လို႔တုိက္တြန္းပါရေစ။

အရိပ္မဲ႔ပန္း ၊မႏြမ္းေစခ်င္၊
ကရုဏာ၀င္၍၊
တတ္စြမ္းသမွ်၊ လွဴဒါနျဖင္႔၊
ကူညီေဖးမ၊ ပရဟိတ…….။

ကၽြန္ေတာ္တို႔လူမ်ိဳးေတြဟာ အလွဴအတန္းမွာေတာ့ အင္မတန္ ရက္ေရာၾကတယ္
ဆိုတာ အားလံုးသိေနၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ သို႔ေသာ္ ဆြမ္းတစ္နပ္ မရေသးတဲ႔ ဆရာ
ေတာ္ကို လွဴလိုက္ရမွာ၊ ဒုကၡအတိေရာက္ေနတဲ႔ ကေလးသူငယ္တို႔ကို ေကၽြးေမြး
ေစာင့္ေရွာက္ရမွာ ၀န္ေလးတတ္ၾက တယ္။ ပါးစပ္ကပဲ သနားလြယ္ၾကပါတယ္။
ကာယကံေျမာက္ကရုဏာ မျဖစ္ၾကပါဘူး။ မလိုအပ္တဲ႔ေနရာေတြမွာဘုရားတည္၊
ေက်ာင္းေဆာက္ၿပီး ဘုရားဒကာျဖစ္ခ်င္ၾကပါတယ္။လိုအပ္တဲ႔ ေနရာမွာ အိမ္သာ
ေတာင္ မေဆာက္ ေပးခ်င္ၾကပါဘူး။ ယခုပစၥဳပၸန္ အခ်ိန္မွာ လိုအပ္ေနတာေတြ
အမ်ားၾကီး ရွိေနတယ္။ ဒါေလးေတြကို သိေစခ်င္ပါတယ္။ ဘုရားရွင္ေဟာေတာ္
မူခဲ႔တာေလး ရွိပါတယ္။ “ဒါနအေၾကာင္းကို ငါဘုရားေလာက္သာ သိမယ္ဆိုရင္
ကိုယ္စားမယ့္ ထမင္း လုပ္ကိုေတာင္ မစားဘဲ လွဴဒါန္းၾကလိမ္႔မယ္လို႔” မိန္႔ဆိုခဲ႔
ပါတယ္။ တစ္ကယ္သာသနာျပဳ တယ္ဆိုတာကလည္း ဘုရားတည္ ေက်ာင္း
ေဆာက္တာမွ သာသနာျပဳတယ္ မေခၚဆိုပါဘူး။ သာသနာသည္လည္းဘဲ အ
ေဆာက္အဦး မဟုတ္ပါဘူး။ သာသနာျပဳတယ္ဆိုတာ ဗုဒၶအဆံုး အမေတြကို
ကိုယ့္ႏွလံုးသားနဲ႔ အျခားသူေတြရဲ႕ႏွလံုးသားမွာ တည္ေအာင္ႀကိဳးစားတာကမွ
တကယ့္သာ သနာျပဳတာပါ။ ဗုဒၶအဆံုးအမေတြက ဘာလဲဆိုတာ ျပန္လည္သံုး
သပ္ၾကည့္ ေစခ်င္ပါတယ္။ အတုိဆံုးျခံဳေျပာရရင္.. ေကာင္းမႈမွန္တာမွ်အကုန္
လုပ္၊မေကာင္းတာမွန္သမွ် ဘာမွမလုပ္နဲ႔၊ စိတ္ကိုျဖဴေအာင္ထားဖုိ႔ပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္
ေကာင္းမႈဒါနလုပ္ရာမွာလည္း “မေရြးခ်ယ္ဘဲ ရမ္းလွဴေသာဒါနသည္ ျဖစ္ရာဘ၀
တြင္ ပစၥည္းဥစၥာေပါမ်ားၾကြယ္၀ေသာ္လည္း ဉာဏ္ထုိင္းသူ မဂ္ဖုိလ္မရႏိုင္သူျဖစ္
ရသည္။ ေလာကအတြက္၊ သာသနာအတြက္ ဉာဏ္ယွဥ္ၿပီး ေရြးခ်ယ္လွဴဒါန္းသူ
မ်ားသည္ ျဖစ္ရာဘ၀တြင္ ပစၥည္းဥစၥာေပါမ်ား ခ်မ္းသာရသလို ဉာဏ္လည္း
ေကာင္းသည္ ။ တရားတစ္ႀကိမ္နာ႐ံုႏွင့္ မဂ္ဖုိလ္ရႏိုင္သည္။ ပညာမဲ့သူသည္
ဘ၀ကို ကာမဂုဏ္ ခံစားဖုိ႔အတြက္ အသံုးခ်၍ အပယ္ေလးပါးသို႔သြားသည္။
ပညာရွိသည္ လူ႔ဘ၀ ကုသိုလ္ရဖုိ႔အတြက္အသံုးခ်၍ နိဗၺာန္သို႔သြားသည္” ဟု
ဆရာေတာ္ အရွင္ဇ၀န (ေမတၱာရွင္)က ဆံုမတရားေရးေပးခဲ့ပါတယ္။

ယခုလက္ရွိအခ်ိန္မွာ အမွန္တကယ္လိုအပ္ေနေသာ ေနရာေလးတစ္ခုကို ညႊန္ျပ
လိုပါတယ္။ လူမ်ိဳးစံု၊ ဘာသာစံု မိဘမဲ့ကေလးငယ္မ်ားႏွင့္ နာဂစ္မုန္တုိင္းဒဏ္
ေၾကာင့္ ခိုလႈံ ေရာက္ရွိလာရ ေသာ မိဘမဲ့ကေလးေပါင္း(၆၀၀)ေက်ာ္ကုိ ဆရာ
ေတာ္ဘုရား၏ ႀကီးမားေသာ က႐ုဏာႏွင့္ ေစာင့္ေရွာက္ထားလ်က္ရွိပါတယ္။
သို႔ေသာ္ ကေလးငယ္မ်ား၏ ေနထုိ္င္စားေသာက္ေရးႏွင့္ က်န္းမာေရး၊ ပညာ
ေရးအတြက္ ဘက္စံုျပည့္စံုရန္မွာ အင္မတန္ ခက္ခဲလ်က္ရွိပါတယ္။ လိုအပ္
ေနရာ၊ လိုအပ္တဲ့အခ်ိန္၊ လိုအပ္တာေလးေတြကို လွဴရတာဟာ အင္မတန္ျမင့္
ျမတ္တဲ့ ဉာဏ္ႏွင့္ယွဥ္ေသာ ဒါနမ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။ ယခုသူတုိ႔ေလးေတြဟာ…

~ဂ်င္းတစ္တက္နဲ႔ ဟင္းခ်က္ေနၾကရရွာတယ္။
~ဗလာတစ္အုပ္နဲ႔ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ရြတ္ေနၾကတယ္။
~တီရွပ္တစ္ထည္နဲ႔ ရယ္တတ္ေနၾကတယ္။
~ဆားတစ္ဆုပ္နဲ႔ တအားတုတ္ ေနၾကတယ္။
~ေဂၚရခါးသီးနဲ႔ အေပ်ာ္တအားၾကီးေနၾကတယ္။
~အ၀တ္တစ္ထည္နဲ႔ ခ်စ္စဖြယ္ ျဖစ္ေနၾကတယ္။
~အခ်င္းခ်င္း ခ်စ္တတ္ ေနတတ္ စိုးရိမ္တတ္ၾကတယ္။

“အပင္ရွင္သန္ ပန္းတိုင္းပြင္႔ဖို႔ ေျမဆီ ေရေန လိုအပ္သလို ထမင္းနွစ္နွပ္နဲ႔ ေရ
ရွည္ ရပ္တည္ဖုိ႔ သူတို႔ ထူးခၽြန္ေျပာင္ေျမာက္ လူလားေျမာက္ဖို႔ သူတို႔ အနာဂါတ္
ေလးေတြ လွပရွင္သန္ေစဖို႔
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔၊ ကၽြန္မတို႔ ေမတၱာ၊ ဂရုဏာ ေစတနာနဲ႔ ျပဳစုေစာင္႔ေရွာက္ၾကပါစို႔
……………၊”

ဦးပ႑၀ (ဦးစီးပဓာန နာယကဆရာေတာ္)
ဒုိး၀င္ေအာင္ကံသာ ပရဟိတလူငယ္ဖြံ႔ျဖဳိးေရးေက်ာင္း၊
လူမ်ဳိးစုံျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ေရးဌာန၊
ျပင္ဦးလြင္ၿမဳိ႔၊
မႏၲေလးတုိင္း၊
၃၃မုိင္ ၇ဖာလုံ၊ မႏၲေလး+ျပင္ဦးလြင္ လမ္းေဘးအတက္လမ္း။

ဒိုးပင္သုိ႔ ပါ၀င္လွဴဒါန္းလိုလွ်င္….. ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ပရဟိတ လုပ္ေဆာင္ေန
သူမ်ားႏွင့္ တုိက္႐ိုက္ဆက္သြယ္ႏိုင္ပါသည္။
ေမာင္သစ္လြင္ထြန္း (starfalls.nazy@gmail.com) ph 02-80211,02-80322
မသန္းသန္းႏု (wgwhitegirl@gmail.com) ph 09-2018506
ကို၀င္းေက်ာ္သူ (wkthu2006@gmail.com)
Global Net ,Room 1,building 7,Hlaing tsp
(01-652232,652324,507054)
ရုံးခ်ိန္(မနက္၉း၀၀ မွညေန ၅း၃၀ ထိ)(တနလၤာေန႕မွ စေနေန႕အထိ)

စကၤာပူ မွာဆက္သြယ္ႏိုင္ရန္...
ပိစိ - ၀၆၅-၉၂၃၉၂၄၄၁ (moethu.may@gmail.com)
မၿငိမ္း - ၀၆၅-၈၁၅၂၆၈၁၁ (khinchothet@gmail.com)
ကိုသက္ - ၀၆၅-၉၃၃၉၂၂၇၀ (kothetsince1986@gmail.com)

ရုရွားေရာက္ျမန္မာေက်ာင္းသားမ်ားကိုယ္စား ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ ေထရ၀ါဒဗုဒၶ
ဘာသာ လူငယ္မ်ားအသင္း (YMBA) မွ ယခုလတြင္ ဒိုးပင္ေအာင္ကံသာ
ပရဟိတလူငယ္ဖြ႔ံၿဖိဳးေက်ာင္းသို႔ တတပ္တအား ပါ၀င္ ္လွဴဒါန္းသြားမည္ျဖစ္ပါ
သည္။

ေရးသားတင္ျပသူ- ေအာင္ဦး
http://dhammaratha.blogspot.com/
http://www.ymba-mephi.co.cc/

"မသိကိန္းမ်ား"

့
ပင္ယံထက္က ေၾကြလြင့္သြားတဲ့
ေရာ္ရြက္၀ါတစ္ခ်ပ္ ညွာတံကစြန္ ့ခြာ
ဒါ သူ ့၀အဆံုးသတ္သြားေၾကာင္း
ေကာင္းစြာ မသိလိုက္ရဘူး...။

မွန္ေလွာင္ကန္ထဲက အလွေမြး ငါးတစ္ေကာင္
ေဘာင္က်ဥ္းက်ဥ္းနဲ ့ ေရတိမ္မွာနစ္မြန္းတယ္
ပင္လယ္ၾကီး ဘယ္ေလာက္ၾကီးမားေၾကာင္း
သိနားလည္ဖို ့ ဥာဏ္မမွီခဲ့ဘူး...။

ေမြးရာပါ မ်က္မျမင္ကေလးငယ္ တစ္ေယာက္
အိုမင္းရင့္ေရာ္ ေသဆံုးတာသြားခဲ့တယ္
အေရာင္ေတြ မည္မွ်ဆန္းျပား ခမ္းနားေၾကာင္း
ေက်နပ္ေလာက္ေအာင္ သိမသြားခဲ့ရျပန္ဘူး...။

တစ္မ်ိဳးျပီး တစ္မ်ိဳး သံစဥ္ေတြ မရိုးေအာင္
ဖြင့္ခ်ေပးခဲ့တဲ့ ဂစ္တာတစ္လက္
သူ ့ရင္တြင္းျဖစ္ေတြ ျပန္ခံစားဖို ့ နားတစ္စံုလိုေၾကာင္း
ခုထိ သိႏိုင္စြမ္း မရွိေသးဘူး...။

ခ်စ္သူကို ဆက္ႏွင္းျခင္းခံရတဲ့ ႏွင္းဆီပန္းတစ္စည္း
ေသြ ့ေျခာက္ ေၾကြလြင့္တာ သြားတယ္
အပ္ႏွင္းသူရဲ့ တန္ဖိုးထားျမတ္ႏုိးမွဳမ်ား သူ ့မွာကိန္း၀ပ္ေနေၾကာင္း
ခ်စ္သူႏွစ္ဦးလို သိခြင့္မရလိုက္ရွာဘူး...။

က်ေနာ္ရင္၌ ခံစားျဖစ္တည္သမွ်
အရာအားလံုး သူမ ထံပါးမွ
အခစား ၀င္ေရာက္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း
က်ေနာ္လည္း ေကာင္းစြာ မသိေသးဘူး...။

ေမာင္ငယ္

"ဇီ၀လိုအင္"

့
Sleeping is the biologically need .(10 th standard)

ညအိပ္၀တ္စံုကို အခ်ိန္မတန္ခင္ ခြာခ်
သမ္းေ၀ျခင္းနဲ ့ နံနက္ခင္းသစ္ကို ၾကိဳဆိုၾက...။

လူေတာတိုးတဲ့ အ၀တ္အစားေတြ၀တ္
လူေတာထဲ တိုး၀င္ ရုန္းကန္ၾက...။

အိပ္ကပ္ေတြ ဦးေခါင္းေတြ ၀မ္းဗိုက္ေတြ ေဖာင္းဖို ့
မ်က္လံုးေတြ ေဟာက္ပက္ က်ိန္းစပ္ေနၾက...။

အလိုရမၼက္ မလိုအခက္ေတြ ပိုင္ဆိုင္ရင္း ဆံုးရွံဳးရင္းနဲ ့
ခႏၶာဓာတ္သက္ေတြ ေလ်ာ့ပါးဆံုးရွဳံးၾက...။

သြားၾက ျပန္ၾက ေရႊ႕လ်ားစီးေျမာတဲ့ အခိုက္
ကိုယ့္အိပ္ခ်ိန္ ကိုယ္ျပန္ခိုးရင္း ငိုက္ျမည္းၾက...။

တစ္ေန ့တာ ကိစၥအ၀၀ ေက်ာခိုင္းလို ့အျပီး
ရက္စြဲတစ္ရက္ကိုလည္း သမ္းေ၀ျခင္းနဲ ့ ဆုတ္ျဖဲလံုးေခ်
အလိုတူ အလိုပါ ေခတၱေသဆံုးခြင့္ ရၾကတယ္...။

ေမာင္ငယ္

PS ~ ေျမေအာက္ရထားစီးရင္း အိပ္ငိုက္ေနသူမ်ားကို ေတြ ့မိ၍ ေရးထားျခင္းမွ်သာျဖစ္ပါသည္။

"၀ဋ္ေၾကြး"

့
အႏွစ္ႏွစ္ အလလ ကတည္းက
ျဖစ္တည္ေနတဲ့ နာဖ်ားျခင္းေတြ
နာလန္ထခါစ မနက္ခင္း
ျပတင္းတံခါးကို အသာအယာ တြန္းဖြင့္
'ကၽြီ' စုပ္သပ္သံ တစ္ခ်က္ၾကားတဲ့အခိုက္
သက္တမ္းရင့္ အလြမ္းနာတို ့
ျပတင္းတံခါးဆီသို ့ တိုးေ၀ွ ့ေျပးလႊားလာၾက
ေက်ာျပင္ကိုရွပ္တိုက္ ရုိက္သတ္ေတာ့မယ့္အထာနဲ ့
ခပ္မိုက္မိုက္ တစ္ခ်က္လွည့္ၾကည့္ျပီး
ဒီရင္ကို စံုကန္ထြက္တယ္...။

အိပ္မက္တစ္ခ်ိဳ ့လည္း ေရာေကာေသာေကာ
ညွပ္ပါသြားတာ မျမင္လိုပဲ သိလိုက္ရ...။

သူတို ့လည္း ဒီအခန္းထဲမွာ ေနရတာ
မြန္းၾကပ္ေနျပီ ထင္ပါရဲ ့...။

စာနာ နားလည္ေပးကာ မွပဲ
ျပန္လွည့္ေျပးလာၾကျပီး
အစုအေ၀းနဲ ့ သံျပိဳင္ေအာ္တယ္
"ကာရန္မဲ့ေနတဲ့ ရင္ခြင္က ရင္ၾကြင္းဒဏ္ေတြ မင္းပဲခံေတာ့" တဲ့ဗ်ာ...။

ေမာင္ငယ္

"ကဗ်ာစီးေၾကာင္း"

့
ကဗ်ာႏွစ္လိုသူ အားလံုး
ကေလာင္သြား တစ္သသနဲ ့
ေရွ ့ကို တစ္လွမ္းျပီးတစ္လွမ္း
ခံစားမွဳ အသစ္အသစ္ေတြ
လက္ေ၀ကမ္းလိုက္ၾက...။

ငါတို ့ကဗ်ာေတြေပၚ
လာ ၀င္စားလွည့္
အရြယ္သံုးပါး မေရြး
အေၾကာင္းသံုးပါးမေရြး လက္ခံရဲ ့..။

ငါတို ့ကဗ်ာေတြက
ဥတုရာသီကိုလည္း မမွီဘူး
ဒါေၾကာင့္ နာဖ်ားျခင္းလည္း ကင္းရဲ ့..။

ငါတို ့ကဗ်ာေတြရဲ ့
၀ိဥာဥ္က မေသေဆးကို ခဏတိုင္း ျမိဳခ်
ေသဆံုးျခင္း အလ်ဥ္းကင္းတယ္..။

ငါတို ့ကဗ်ာမွာ
ျပဌာန္းခ်က္ မဲ ့တယ္
မူၾကမ္း မရွိဘူး
စ်ာန္၀င္စားတိုင္း ဖန္တီး
အေတြးဆန္ ့ထြက္တိုင္း ဖန္တီး
ေၾကကြဲတိုင္း ဖန္တီး
ေပါက္ကြဲတိုင္း ဖန္တီး
လြမ္းလြမ္းေဆြးေဆြး သူ ့ကို ေရးၾက
ေဘးေတာ့ မျဖစ္ေစနဲ ့..။

ငါတို ့ကဗ်ာနဲ ့
အခ်စ္ အေၾကာင္း
အိပ္မက္ အေၾကာင္း
ဘ၀ အေၾကာင္း
အေၾကာင္းေပါင္းမ်ားစြာ အေၾကာင္း
ဓမၼဓိဠာန္ က်က်
အဓိပၸါယ္ ဖြင့္ဆိုၾက
ကဗ်ာေတြ ကဗ်ာေတြ
မေရမတြက္ ႏုိင္ေအာင္ရွိေသးေၾကာင္း
ေနာင္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာမွ
မင္းကို ကဗ်ာတစ္ပုဒ္န ဲ ့
ထပ္ရွင္းျပမယ္ ...။

ေမာင္ငယ္

“တက္ လိုက္ၾကတာ ခြက္ခြက္လန္ပါလား”

့

တစ္ေန ့မနက္က ဘေလာ့ဂ္ေတြလိုက္ဖတ္ရင္ ကိုအိပ္မက္နက္ ၾကီးက တက္ ထားတာေတြလို ့
ေဒၚေဒၚမွဴး ကို သတင္းေကာင္းသြားေပးမိပါတယ္(၀မ္းသာအားရ)။ ကိုယ့္အမွဳကိုယ့္ျပန္ပါတ္မယ္
မွန္းသိရင္ မေျပာပဲတိတ္တိတ္ေလးေနပါတယ္ …အခုေတာ့၊အေဟာ့အေဟာ့ ..အာ မွားကုန္ျပီ
အဟင့္အဟင့္..။အသတ္ခံရျပီဗ်ိဳ ့ မွားျပန္ျပီ ၊ အ တက္(tag) ခံရျပီ အရပ္ကတို ့ေရ………....။
မထူးပါဘူး ေရးလိုက္တာပဲ ေကာင္းပါတယ္။မေရးရင္လည္း Gtalk ကေနတစ္ဂ်ီထဲ ဂ်ီမယ္ဆိုပဲ။
ဓားၾကိမ္းမၾကိမ္းပဲ G talk ၾကိမ္း၊ ၾကိမ္းေနတယ္ ။:P

ကိုယ္႔ရဲ႕ နာမည္ --- ေမာင္ငယ္။
ကိုယ္႔ကို သူငယ္ခ်င္းေတြက ဒီလိုေခၚတယ္ ---ေမာင္ငယ္ ၊ေမာင္ငယ္ရင္ေသြး ၊ေဟေယာင့္ၾကီး ၊သယ္ရင္း ၊သရု(друг)။
ကိုယ္ ဒီမွာေနတယ္ --- ဆြဲအားရွိတဲ့ အလံုးအၾကီးၾကီးေပၚမွာ :P။
ကိုယ္႔ဆီ ဖုန္းဆက္ခ်င္ရင္ --- က်ံဳးတစ္ပါတ္ အရင္ပတ္ (ကာရံညီပါတယ္ေနာ္ ဟီးဟီး)။
“ က်ေနာ္ မၾကိဳက္ဆံုးေတြက ”
အေရာင္ဆိုရင္ --- အသည္းကြဲေရာင္၊(သူမ်ားေျပာတာၾကားဖူးတာပဲ) ။
အ၀တ္အစားဆိုရင္ ---ေတာင္ရွည္ပုဆိုး နဲ ့တိုက္ပံုအကီ် ၤ။:P
အစားအစာဆိုရင္ ---ခတက္ခ်ဥ္။
ပစၥည္းဆိုရင္ --- က်ေနာ့္ ကြန္ပ်ဴတာ (ခဏခဏ ဟမ္းလို ့)။
သီခ်င္းဆိုရင္ --- အျငိမ့္မင္းသမီး ဆိုတဲ့ သီခ်င္း ။
“ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ က်ေနာ္နဲ ့အသားတက် ရွိၾကပါတယ္။”
စာေရးဆရာဆိုရင္ --- ေတာ္ေတာ္မ်ားပါတယ္။
စာအုပ္ဆိုရင္ --- မဟားဒယားကို မ်ားပါတယ္။
လိုက္ဖ္စတိုင္လ္ --- ရုိးရုိးေတြး ၊ျမင့္ျမင့္ၾကံ ၊မွန္မွန္လုပ္ ။
ကိုယ္႔ရဲ႕၀ါသနာ --- အေတြးဖ်န္ ့က်က္ျခင္း ၊ ခ်ိန္ထိုးဆန္းစစ္ျခင္း ။
အလိုခ်င္ဆံုး လက္ေဆာင္ --- မိသားစုရဲ ့ေႏြးေထြးတဲ့ ေမတၱာ ။
ကိုယ္႔ရဲ႕ အခ်စ္ဆံုးသူက --- မာတာ ။
ကိုယ္႔ရဲ႕ အေလးစားဆံုးသူက --- ပိတု ။
ကိုယ္႔ရဲ႕ အခင္ဆံုး သူငယ္ခ်င္းက --- နည္းတာမဟုတ္ဘူး ။
ကုိယ္႔ကို အမ်ားဆံုး နားလည္မွဳေပးႏိုင္သူက --- က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ပဲ (ဒါေတာင္ တစ္ခါတစ္ေလ နားမလည္ခ်င္ဘူး ဟီးဟီး )။
ကိုယ္႔ရဲ႕ အမုန္းဆံုးသူက --- ေမြးေသးဘူး ။
ရင္အခုန္ဆံုး အခ်ိန္ --- သိခ်င္လို ့လား ? မေျပာျပဘူး ။ :P
အေၾကာက္ဆံုး အခ်ိန္ --- ဘယ္လိုမ်ိဳးလဲ ? မၾကံဳဖူးဘူး ။
အေပ်ာ္ဆံုး အခ်ိန္ --- အိမ္ကို ခြင့္ျပန္ခ်ိန္ ။
အမွတ္တရေန႔ --- ဒီေန ့ပဲ။ :D
ဆုေတာင္းတုိင္းသာ ျပည္႔မယ္ဆိုရင္ ေတာင္းမဲ႔ဆု --- ေလာကၾကီး ျငိမ္းခ်မ္းပါေစ ။
အခ်စ္ဆိုတာ --- က်ေနာ့္ ေကာင္မေလးက က်ေနာ့္ကိုေခၚတာ ။:D
အမုန္းဆိုတာ --- ရင္တစ္မိုက္ကို ေလာင္ျမိဳက္ေစတဲ့ အရာ ။ (စာသားကို ယူသံုးထားပါတယ္ )
အလြမ္းဆိုတာ --- အကၽြမ္းတစ္၀င္ မရွိသင့္ျပန္ဘူး ။ဟူးဟူး
သံေယာဇဥ္ဆိုတာ --- ျပန္ေျပာရင္ အမွ်င္ကို မျပတ္ေတာ့တာ ။ေျပာေတာ့ဘူး ။:P
ဘ၀ဆိုတာ --- ေနတတ္ရင္ ေက်နပ္စရာေကာင္းပါတယ္။
သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ --- တစ္ေယာက္နဲ ့တစ္ေယာက္ နားလည္မွဳကို အလဲအလွယ္ ျပဳလုပ္ထားတာပါ ။
ခ်စ္သူဆိုတာ --- တစ္ဖက္သတ္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ၊ႏွစ္ဘက္သတ္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ခ်စ္ေနတဲ့သူ ။
ကိုယ္႔ကိုကိုယ္္ ဒီလိုထင္တယ္ --- လူသားဆန္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ ။အင္း... ေသခ်ာေလာက္ပါတယ္ ။:D
ကိုယ္႔ရဲ႕လက္ဆြဲေဆာင္ပုဒ္က --- ေယာကၤ်ားတံခြန္ လူရည္ခၽြန္က ေကာင္းကင္တံမြတ္ ၾကယ္ကိုဆြတ္လည္း မလႊတ္စတမ္း ရျမဲတမ္းတည့္ ။
အေျပာခ်င္ဆံုး စကားတစ္ခြန္း --- တစ္ေန ့တစ္ခုန္ ဇလံု ဘယ္ေရြ ့မလဲ ။ အဲအဲ မွားလို ့..:D ။တစ္ေန ့တစ္လံ ပုဂံ ဘယ္ေရြ ့မလဲ ။

အင္း ကိုယ့္အလွည့္ေတာ့ ျပီးသြားျပီ ။ဘယ္သူကို အလုပ္ေပးရင္ေကာင္းမလဲ စဥ္းစားလိုက္ေတာ့..။
ဟာဗ်ာ… တက္စရာ လူလိုက္ရွာပါတယ္ ၊ဒီေလာက္ေတာင္ရွားေနျပီလား မသိဘူး ။ရွားရွားပါးပါး
ႏွစ္ေယာက္ပဲ ေတြ ့တယ္ဗ်ာ။ ကိုယ့္အရင္ တက္ တဲ့သူေတြ မနည္းပါလား ၊ တဂစ္ဂစ္နဲ ့…။:P
ကဲကဲ ကံဆိုးသူေမာင္ရွင္ ႏွစ္ေယာက္ အေရာက္ ဆင့္ေခၚေစ ..။ဟီးဟီး..။

ကိုမင္းက်န္စစ္
ေမာင္သုည

ေနာင္ေတာ္ တို ့ညီေတာ္ တက္ သည္ကိုျပန္မေရးပါက ေမာ္စကို ေရာက္ပါက ေဗာ္ဒကာ တစ္၀ိုင္းစီျဖင့္ အေလ်ာ္ေပးရ လတၱံ။:P

ေမာင္ငယ္

"မလြယ္ေပါက္"

့
ခင္ဗ်ားတို ့ က်ေနာ္တို ့
ဒီအခ်စ္ဆိုတဲ့ ကြန္ယက္ထဲက
မရုန္းထြက္ႏုိင္ၾကေသး သေရြ ့
ေရာင္စံု အခိုးအေငြ ့ ေတြထဲ
တိုးေ၀ွ႕ေနရ ဦးမွာပဲ...။

ေမာင္ငယ္
P.S - မလြယ္ေပါက္ =အလြယ္တစ္ကူ မထြက္ႏုိင္ေသာ အေပါက္ ။:D
အဲဒီကြန္ယက္ထဲက ထြက္လို ့မလြယ္လို ့ က်ေနာ္လည္း မထြက္ေသးဘူးဗ် ။:P

“အခ်စ္ႏွင့္ ခရီးႏွင္ျခင္း”

့
တားျမစ္ထားတဲ့ အနားသတ္ထိ မေရာက္ေသးခင္၊
နယ္ေျမသစ္မ်ားစြာ ေရွ႕မွာ အိပ္ေမာက်ေနတဲ့အခိုက္အတန္ ့...။

တို ့အတူ…
လြင္ျပင္က်ယ္မွာ ေလေျပန ဲ ့အတူလြင့္ေျမာ..
ကုန္းျပင္ျမင့္ေတြတစ္၀ိုက္ အျပိဳင္းအရုိင္း ေပါက္ေရာက္ရွင္သန္ၾက ..
စမ္းေခ်ာင္းငယ္ထဲ ေရာေႏွာ စီးဆင္း...။

တစ္ဘက္စြန္းစီရပ္ ရင္ရဲ ့ ေရာင္စဥ္ေတြနဲ ့၊
သက္တန္ ့တစ္ခု အျပီးသတ္ဖန္ဆင္း..
ညစဥ္ ပါးျပင္ေပၚ ၾကယ္ေတြ အစင္းစင္းေၾကြခ ..
ကဗ်ာေပၚမွာ ခံစားမွဳကို စိတ္လိုလက္ရ အကုန္တင္သြင္း...။

ေန ့ေန ့ညည လက္တြဲေလွ်ာက္လွမ္းမယ့္ လမ္းတိုင္း ၊
အေမႊးပန္းရနံ ့တို ့ အကန္ ့့လိုက္ အကန္ ့လိုက္ သင္ပ်ံ ့ေနလတၱံ ..
လတ္ဆတ္ျဖဴစင္တဲ့ စံပယ္တစ္ခက္က မင္းအတြက္သီးသန္ ့...။

အရည္ရြမ္း ပန္းသီးတစ္လံုး ေ၀မွ်စားသံုးရင္း ၊
ေႏြ၊ မိုး၊ ေဆာင္း သဘာ၀အတိုင္း ႏု၊ ရင့္၊ ေၾကြ၊ လြင့္ ၊
အေရာင္ေတြ အစဥ္လိုက္ ေျပာင္းလဲမွဳကို လက္ခံ..
သူစိမ္းတရံ မဆန္ဖို ့ပဲ ပိုလိုတယ္…။

ေမာင္ငယ္

"နိဂံုး"

့
အခ်စ္အေၾကာင္းလား….?
ပါးစပ္ပိတ္ ျပန္အိပ္လိုက္
အထဲမွာ
ေလာင္မီးက်ေနလို ့ပါ
ဖြဲမီးလိုပဲ
တျမည့္ျမည့္နဲ ့ေလာင္ျမိဳက္
အဲဒါေလးကိုပဲ
ႏွစ္ျခိဳက္ေနမိတဲ့
ဒီ ငမိုက္သား
ထပ္ မိုက္မွားခြင့္
မေပးနဲ ့ဦးေလ..။

လြမ္းဆြတ္မွဳေတြ အေၾကာင္း
တစ္ေစ့တစ္ေစာင္းေလာက္…
သူ ့အေၾကာင္းဆိုရင္ေတာ့
မေန ့ကက်ေနာ္က
ပိုသိပါလိမ့္မယ္
ဒီေန ့ အျပင္းစားေတြ ေရးျခစ္
ခံစားတဲ့ စုတ္ခ်က္
ပိုၾကမ္းေနခ်ိန္မို ့ပါ…။

အိပ္မက္ !!! ဟုတ္လား..?
သိပ္ တပ္မက္တြယ္ဖက္
တရစပ္
အကၽြမ္း၀င္ခဲ့သူေပါ့
ႏွလံုးေသြးေဖာက္
သစၥာေသြး ေသာက္ခဲ့ၾကသူေလ
(လက္တြဲ မျဖဳတ္ၾကေၾကးဆိုျပီး)
ေသြးေသာက္ခ်င္းေပမဲ့ဗ်ာ
အတိုင္းအတာ တစ္ခုေက်ာ္လြန္
ကဲကဲလြန္လြန္
ေနရာယူလြန္းလာတဲ့ အိပ္မက္
က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ကပဲ သစၥာေဖာက္
ႏုိးထျခင္နဲ ့
အဆံုးသတ္လိုက္ရတယ္
ဒီေကာင္ ဗိုင္းခနဲ ့လဲက်
တစ္ဆက္တည္းမွာပဲ
က်ေနာ္ ကိုယ္တိုင္လည္း
အိပ္မက္ရဲ ့ ေျခရင္းမွာ
အိပ္မက္ျခင္းကင္းတဲ့ အိပ္စက္ျခင္းနဲ ့
က်ိန္စာ သင့္ခဲ့ရ…။

ေမာင္ငယ္

“ခ်ယ္ရီေျမသို ့ အလြမ္း”

့
တို ့ေတြ… သစ္ပုတ္ပင္အိုမွာ
မကြန္းခိုခဲ ့ရေပမယ့္
ေရႊေညာင္ပင္ ေအးရိပ္မွာ
သန္ ့ရွင္းေရးလုပ္ခဲ ့တာေလး
ငါေတာ့ အမွတ္ရေနေသးတယ္…။

ကံ့ေကာ္ေတာရဲ ့သင္းပ်ံ ့ရနံ ့ကို
ရွဳရွိဳက္ခြင့္ မရခဲ့ေပမယ့္
ရနံ ့ျပယ္ေသာ ခ်ယ္ရီေတာကို
ေငးေမာခဲ့ရတဲ့ အခိုက္အတန္ ့ေလး
ငါေတာ့ ျပန္လြမ္းမိေသးတယ္…။

ပုဂံလမ္းကေန ေမွ်ာ္ေစာင့္ေနမယ္
ေျပာခြင့္ အခါမသင့္ခဲ့ေပမယ့္
ဧည့္ေဆာင္လမ္းမထက္ လွမ္းလြင့္လာမယ့္
ခ်စ္သူကို ၾကိဳလင့္ရတာ
ငါေတာ့ ပိုရင္ခုန္ခဲ့ရဖူးရဲ ့…။

ဂ်ပ္ဆင္လမ္းထက္ ခ်စ္ဦးသူလက္ကိုတြဲ
ၾကည္ႏူးစြာ မေလွ်ာက္ခဲ့ဖူးေပမယ့္
ေအာင္စစ္သည္လမ္းထက္ လက္ဆြဲအိတ္ကိုဆြဲ
လက္ျပည့္လြဲ ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့တဲ့ ေျခလွမ္း
ငါေတာ့ ခုထိ ရဲရင့္ေနဆဲပဲ…။

လြတ္လပ္ျခင္းေတြ စိမ္းလန္းတဲ့
ဒဂံုတကၠသိုလ္မွာ တို ့ေတြ မခိုလွံဳခဲ့ၾကရေပမယ့္
ခ်ယ္ရီရိပ္ပ်ိဳ အမိစစ္တကၠသိုလ္မွာ
လြတ္လပ္မွဳကို ျမိဳခ် ေခၽြးစက္ေတြ ခါထုတ္ခဲ့ရတဲ့
ထိုထိုႏွစ္္မ်ားကိုေတာ့ ငါတို ့
ဘယ္လိုေမ့လို ့ရမွာလည္းကြာ…။

ေမာင္ငယ္

PS-ေနာင္ေတာ္ ၊ညီငယ္ ႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ာသို ့ အမွတ္တရ...။

"ဆားရည္စိမ္ လြမ္းခ်င္း"

့
ျခံထြက္ တစ္ကိုယ္ေရ လြမ္းဆြတ္မွဳေတြ
အိမ္မက္ ရာ၀င္အိုးထဲ ျပြတ္သိပ္ထိုးသြပ္
အခ်စ္ဆိုတဲ့ ဆား ခပ္မ်ားမ်ားထည့္
စိတ္အခ်ဥ္ေပါက္တိုင္း ျမည္းၾကည့္
ငန္က်ိက်ိနဲ ့...။

ေမာင္ငယ္

"ေနာက္ဆံုးေႏြ"

့
ဒီရင္ ရြက္ေၾကြေတာ
သံေယာဇဥ္ အရုိးျပိဳင္းျပိဳင္းထတယ္...
ေႏြဦးေပါက္မွာ
အေစာဆံုး စိမ္းလန္းခြင့္ရတဲ့ အဖူးက
နင္ပါ...
'ေ၀မွ်ျခင္းကင္းခ်င္တယ္' တဲ့လား
က်န္တဲ့ အခက္အလက္ေတြ
ငါေသဆံုးေပးမွာေပါ ့...
အျမစ္ဖ်ားက အစ
ခႏၶာပင္စည္ တစ္ေလွ်ာက္လံုး
ရွာေဖြရသမွ်အခ်စ္
မင္းအတြက္ပဲ ျဖစ္ရမယ္ေလ...
အစဥ္ႏုေ၀ေနပါ
မင္းေၾကြဖို ့ ေနာက္တစ္ေႏြဆိုတာ
မရွိေစရဘူး ခ်စ္သူ...။

ေမာင္ငယ္

“ေျပာင္းလဲခ်ိန္"

့
ျဖဴလြလြ တိမ္ေတြ
ေကာင္းကင္မွာယိမ္းႏြဲ ့လို ့
ရုိးသားမွဳ အတိနဲ ့
ဆည္းဆာခ်ိန္
အေရာင္ေတာက္လာလိုက္တာ
နီေဆြးေဆြးတိမ္ေတြျဖစ္သြား
ေျပးလႊားေနၾကပါလား
ေျပာင္းလဲ သြားတာထင္တယ္…။

ရဲရဲတြတ္နီ ေသြးရည္ၾကည္ေတြ
ခႏၶာထဲမွာစီးဆင္းလို ့
ဣေျႏၵရရနဲ ့
ခံစားတတ္တဲ့အခ်ိန္
အခ်စ္ဆိုတဲ့ ငနဲသား
ၾကီးထြားလာလိုက္တာ
ၾကည္ျပာေရာင္ေသြးေတြျဖစ္သြား
စိမ္းလန္းေနၾကပါလား
ခ်စ္မိသြားျပီ ထင္တယ္…။

ေမာင္ငယ္

“အိမ္” (အရိပ္စစ္)

့

ပခံုးႏွစ္ဘက္ဆုပ္ကိုင္ ဘ၀ အေျခခိုင္ဖို ့
“လဲလွ်င္ ျပန္ထ ဒါဘ၀” ဆိုျပီး
ခြန္အားျပည္ ့စိတ္ဓာတ္ေတြ သြင္းေပးတဲ့ /ဆဲ
ခ်စ္ေၾကာက္ရုိေသ ဦးခိုက္ရပါေသာ “အေဖ”။

ရင္ခြင္ထဲေထြးေပြ ့ သိမ္ေမြ ့တဲ ့အနမ္း
ေမတၱာရြမ္းတဲ ့အၾကည့္ ခ်ိဳသာစကားဆို
ဘ၀မွာေနနည္း အခက္မရွိရေအာင္
သင္ျပလမ္းညႊန္ အနႏ ၱခ်စ္ခင္ရပါေသာ “အေမ”။

တစ္ကိုယ္စာ မၾကည့္ ေကာင္းဆိုးကိုသိ
ဦးေဆာင္ေဖာက္ထြက္ တြဲလက္ေခၚယူ
ညီေလး ဘ၀ ကဒီလို ဆိုတဲ ့
ညႊန္ၾကားျပသ ေလးစားရပါေသာ ‘ကိုၾကီး’။

အမၾကီး အမိရာ ဆိုစကား
စံထားကာ အႏြံတာခံ ခ်က္ျပဳတ္ေကၽြးေမြး
ေမာင္ေလး စားလို ့ေကာင္းရဲ ့လား စကားဆို
ေဖာ္ေရြပ်ဴငွာ ခ်စ္စြာေသာ ‘မေလး’။

ညီအစ္ကို တစ္ျဖစ္လဲ သူငယ္ခ်င္း
ငယ္စဥ္တည္းက ပြင့္လင္းစြာေဆြးေႏြး
ဒါကျဖင့္ မေကာင္းဘူး ညီေလးရ ဆိုတဲ့
ေထာက္ျပရွင္းလင္း အတုယူရပါေသာ ‘ကိုေလး’။

မေတြရတာျဖင့္ၾကာ ေ၀းတစ္ေျမမွာ
ပညာရွာေနတဲ ့အခိုက္ သားငယ္ စိတ္၀ယ္
လြမ္းဆြတ္တမ္းတ သတိေတာ့ရတယ္ အိ္မ္ကို
ဆံုးခန္တိုင္တဲ့ တစ္ေန ့ ေအာင္ပန္းေတြေပြ ့ျပီး
ေႏြးေထြးလံုျခံဳတဲ့ နားခိုရာ အသိုက္အျမံဳေလးဆီကို
သားငယ္ အေရာက္လွမ္းခဲ ့မယ္။

ေမာင္ငယ္

"ဆတိုး"

့
စိတ္ရွိရွိနဲ ့ အဲဒီစိတ္ကို ရုိက္ခြဲ
ခြမ္း !!!!!!!
ဂေလာက္ ! ဂေလာက္ ! ဂေလာက္!!! (ထြက္က်လာသံ)
သတိရတဲ့စိတ္...
လြမ္းတဲ့စိတ္...
ခ်စ္တဲ့စိတ္...။

ေမာင္ငယ္

“တြဲလက္”

့

ဤခရီး နီးသလား မုခ်ေသၾကရမည္။ (ခ်စ္စံ၀င္း)

မေသခင္ ခဏ မင္းလည္းတစ္က႑ပါ၀င္တယ္
ေဘးထိုင္ဘုေျပာ လူ ့သေဘာေတြ
အခုေလာေလာဆယ္ ခဏခ်ထား…

ကိုယ္ႏုိင္တဲ့ အပိုင္း ၀ိုင္းထမ္းၾက
အုတ္တစ္ခ်ပ္စာ သဲတစ္ပြင့္စာ
ခင္ဗ်ားတာ၀န္ ေက်ပါျပီ…

၀ိ၀ါဒ ကြဲလြဲ ဒီလိုပဲ ဆက္သြားေနရင္ေတာ့
ကုန္လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္စုႏွစ္ေတြလို
အကြဲကြဲ အျပဲျပဲ ျဖစ္ေနဦးမွာပဲ…

ဟိုထိုး ဒီထိုး လက္ညွိဳးေတြပဲ အလုပ္မလုပ္နဲ ့
လက္၀ါးကို ျဖန္ ့ ေဘးကိုဆန္ ့ ခုိင္ခိုင္တြဲထား
အဲဒီ တြဲလက္ေတြ မျဖဳတ္စတမ္းေပါ့…။

ေမာင္ငယ္

"ကမ္းလက္"

့ဟားဟားဟား…..
မိတ္ေဆြ တစ္ဆိတ္ေလာက္
က်ေနာ္ ရယ္သလို လြတ္လြတ္လပ္လပ္
လိုက္ရယ္ၾကည့္စမ္းပါဗ်…

ဟားဟားဟား……..
ဟာ…ခင္ဗ်ား အာသီးမွာေတာင္
ေခၽြးေတြ သီးေနပါလား (အံ့ဩစရာပဲ)
ခင္ဗ်ားရဲ ့အမွန္တရားဆိုတာၾကီး အတြက္
ေတာ္ေတာ္ ပင္ပန္းေနျပီပဲ…

ဒီမွာ
အျဖဴေရာင္တစ္ရွဳးတစ္ရြက္နဲ ့ သုတ္သပ္လိုက္ပါဦး
ဘယ္ဘက္လက္ထဲမွာ ေရသန္ ့တစ္ခြက္
ညာဘက္လက္က လက္ဆြဲႏွဳတ္ဆက္ဖို ့အသင့္…

အခါမလင့္ေစနဲ ့ဗ်ာ
အခ်ိန္ေတြက အဖိုးတန္လြန္းလို ့ပါ
အခုကို က်ေနာ္တို ့ ေတာ္ေတာ္ေနာက္က်ေနျပီ…။

ေမာင္ငယ္္

"လက္တစ္ကမ္း"

့
နွလံုးသားတိုင္းက တန္းတူပဲ
ဒါေၾကာင့္ သူ ့ကို ေရျပင္ညီခံစားၾကတယ္...
သူ ့မွာ ကန္ ့သတ္ခ်က္မဲ့တယ္
အနားသတ္ေတြ ေနရာမရေသးဘူး...
အလယ္မွာ ေနရာယူျပီး
အစြန္းေရာက္မွုေတြကို ဆုပ္ကိုင္ထားတာလည္း သူပဲေလ...
သူ ့ကို ဖန္တီးနုိင္သူ မရွိေသးသလို
ဖ်က္ဆီးနုိင္တဲ့ တန္ခိုးရွင္က ဘယ္သူလဲ...?
ေ၀းကြာျခင္းေတြကို ရင္ေငြ ့သြန္းေပးနုိင္သလို
ေထြးေပြ ့ထားတဲ့ နွလံုးသားေတြကို
ခံစားခ်က္ေပ်ာက္ေအာင္ အဆိပ္ေသာက္ခိုင္းတာလည္း သူပဲဗ်...
သူက ေအာင္ျမင္မွုကို ညာလက္ရုံးခန္ ့ထားျပီး
က်ရွုံးသြားေအာင္ အေမွာက္ထိုးလွဲဖို ့ အားယူေနျပန္တယ္...
ကဲ ...သင့္အနား သူေရာက္ေနျပီ
အသင္ဘာလုပ္မလဲ ...???
ေသခ်ာ စဥ္းစား..
ေသခ်ာ ေတြးထား...။

ေမာင္ငယ္

“ျပန္ဆံုမယ့္ မနက္ျဖန္”

့

ေႏြရဲ့ ေနက ခြဲခြာသူႏွစ္ဦးရဲ့့
ေ၀့ယမ္းႏွဳတ္ဆက္မယ့္ ေအးစက္စက္လက္ဖ်ားေတြကို
အေရေပ်ာ္ေစေလာက္ေအာင္ ပူျပင္းေနေလရဲ့ ့

စည္းခ်က္မဲ့ တစ္ဖ်တ္ဖ်တ္လွဳပ္ခတ္
တုန္ရီရွိဳက္ငိုဆဲ ခ်စ္သူႏွဳတ္ခမ္းပါး

ေငြရည္ဖြဲ ့ မ်က္၀န္းတစ္စံုရဲ့့
တိုးလ်ညင္သာ စကားသံတစ္ခ်ိဳ ့

မူမမွန္တဲ ့ ရင္ခုန္သံအားေပ်ာ ့ေပ်ာ့က
သက္ဆိုင္သူဆီသို ့ ေၾကးနန္းပို ့တယ္

သိပ္ကိုဆူညံေနတဲ ့ ပတ္၀န္းက်င္ရ့ဲ ့
ခ်စ္သူႏွစ္ဦးကမ ၻာမွာ အသက္ရွဳသံေတာင္ က်ယ္ေလာင္လို ့

ႏြမ္းေျခခံထားရတဲ ့ လက္ကိုင္ပ၀ါစရဲ့့
သိမ္ငယ္မွဳမ်ိဳးနဲ ့ သူမထပ္တူက်တယ္

က်န္ရစ္သူနဲ ့ ခ်န္ရစ္သူ ရင္နာတာျခင္းအတူတူ
ဘယ္သူသာတယ္ မေျပာလိုဘူး ခ်စ္သူ

ေရွမွာဆူးျပြမ္းတဲ ့အခ်ိန္ရဲ ့လမ္းေတြကို
အခ်စ္ရဲ ့စြမ္းအားနဲ ့ ျဖတ္ေက်ာ္မယ္ေလ

တို ့ႏွလံုးသားေတြကို ႏွစ္ဦးသေဘာတူ
အျပန္အလွန္ သိမ္းပိုက္ထားခဲ ့ၾကျပီးျပီပဲ

ဘာအတြက္ေၾကာင့္ ေ၀းရမွာလဲ
စိုးရိမ္ေနရတာလည္း ကေလးရယ္

ေသခ်ာပါတယ္ မနက္ျဖန္ဆို တို ့ဆံုေတြ ့ရေတာ့မွာပဲ
ျပန္ဆံုမယ့္ေန ့ရဲ ့မေန ့ကဆိုတာ ဒီေန ့ပဲေလ…။

ေမာင္ငယ္

PS =>ခ်စ္သူႏွင့္ ခြဲခြာခဲ့ရေသာ ခ်စ္နယ္သားၾကီး ခ်စ္တတ္လြန္းသူၾကီး သန္ ့ယဥ္ကိုိုိုိုိုအတြက္ ခံစားေရးဖြဲ ့ ့ပါသည္။ ဟီးဟီး :D

“ေႏြရဲ ့ပန္းကဗ်ာ"

့
အတန္းေရ့ွက ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားတဲ့
အျဖဴ အစိမ္းနဲ ့ ေလညွင္းေလး
က်ေနာ့္ ရင္ထဲမွာ အျပာေရာင္လွဳိင္းေတြ
ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ကမ္းကပ္တယ္…။

ျပတင္းတံခါးေဘး ေတြေတြေလးေငးျပီး
ေႏြဦးရဲ ့ ကဗ်ာေတြ သူမ ဖတ္ေနခ်ိန္မွာ
က်ေနာ္ အခန္းဘယ္ဘက္ ေထာင့္နားကေန
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ဆြဲထုတ္တယ္ (မွတ္မွတ္ရရ)…။

‘ခ်စ္သူ ့ပါးျပင္ေပၚမွ ေမႊးညွင္းစိမ္းမ်ား အေၾကာင္း’

ကဗ်ာတစ္ပုဒ္နဲ ့ ပန္းတစ္ပြင့္ကို ရစ္သိုင္း
မေတာင္းပဲ ေပးျခင္းဆိုတဲ့ ‘ကံ’ တစ္ပါး
သူမအေပၚ က်ေနာ္ က်ဴးလြန္တယ္
သိပ္မ်ား ရုိင္းသြားလား မစဥ္းစားနိဳင္ခဲ့ဘူး…။

အဲဒီႏွစ္က က်ေနာ္ေျဖတဲ့ စာေမးပြဲ
ေအာင္ရွဳံးစားရင္း မထြက္ဘူး
ေဆြးေျမ့ကဗ်ာတစ္ပုဒ္နဲ ့ ပန္းေျခာက္တစ္ပြင့္
ေၾကြလြင့္သြားေလျပီလား……………………..။

ေမာင္ငယ္
PS. ‘ခ်စ္သူ ့ပါးျပင္ေပၚမွ ေမႊးညွင္းစိမ္းမ်ား အေၾကာင္း’ ကဗ်ာကို
သူမထံတြင္ သြားေရာက္ ခံစားဖတ္ရွဳ နိဳင္ပါေၾကာင္း……..။

" အတုံ ့"

့

ပစ္လြတ္လိုက္တဲ့
ေမာင္းခ်ဓား တစ္လက္
ဦးတည္ရာ ပ်က္ျပီး
အရွိန္ႏွစ္ဆနဲ ့ ျပန္ေျပး၀င္လာတယ္...
ရင္အံုကို ျဖတ္ခြဲ ငါ့ႏွလံုးသားကို ခတ္ထုတ္မလို ့တဲ့...။

နင္းခ်ထားခဲ့တဲ့
ေျခရာေတြ
ေျခရာကိုပဲ ျပန္ေကာက္ျပီး
ငါ့ေနာက္ကို လိုက္လာတယ္
ငါ့ကို နင္းသတ္ၾကမလို ့တဲ ့...။

ေျပာမိခဲ့ဘူးတဲ့
စကားတစ္ခြန္း
အသြင္ေျပာင္းျပီးမွ ငါ့ဆီကို ျပန္လာျပီး
ကတ္ကတ္လန္ေအာင္ ရန္ေတြ႕တယ္...
ေသာက္ရွက္ မရွိတဲ့ေကာင္တဲ့...။

အခု က်ေနာ္..................။

ေမာင္ငယ္

" အတိတ္ရဲ ့ ကဗ်ာ "

့

တိတ္တဆိတ္ေန ေနတဲ့
အတိတ္ရဲ ့ တစ္ေန ့က
အရိပ္တေစ ၦေတြ ဒီေန ့
တစ္ေက်ာ့ျပန္ ရွင္သန္လာျပန္တယ္
အထိတ္တလန့္နဲ ့ ေမာင္းထုတ္
တုပ္တုပ္ေတာင္ မလွုပ္ၾကဘူး
ကုတ္ကတ္ျပီး ဖက္တြယ္...။
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ညာတာ မင္းမာယာလားတဲ့
မေျဖဘူး ...လံုး၀မေျဖဘူး.......
ငါ့ကဗ်ာမွာ မင္းမာယာေတြ ထည့္မသံုးနဲ ့
ကဗ်ာ အဆိပ္သင့္မယ္
ေအး...ဒါဆိုလည္း ေျဖမယ္
အတိတ္က ငါ့ရဲ ့ ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ကို သတိရလို ့...။

ေမာင္ငယ္

“ႏွစ္ေယာက္ တစ္အိပ္မက္”

့

ႏွလံုးသားခ်င္းထပ္ဖို ့ ရင္ခ်င္းအပ္ပါ
အနမ္းေတြကို အေလအလြင့္ မျဖစ္ပါေစနွင့္
ၾကားေလေသြး မခံရေအာင္ အထူး သတိျပဳပါ
ထိုေနာက္.... အိမ္မက္နိဗၺာန္ သို ့...။

ေမာင္ငယ္

“ကာရန္ေပ်ာက္တဲ့ည”

့

နာရီျပန္ တစ္ခ်က္ေက်ာ္ေနျပီ
အာေခါင္ေတြ ေျခာက္ကပ္
အေတြးေတြ ဥဒဟိုေျပးလႊား
လက္ဖ်န္ထဲက တဆစ္ဆစ္နဲ ့
အေသြးအသားေတြ ေျဗာင္းဆန္
အံၾကိတ္သံကေတာင္ ငါ့ကိုျပန္ေျခာက္လွန္ ့
လက္သီးဆုပ္ထဲ ေခၽြးေစးေတြရြဲ
နားထင္ေၾကာေတြတင္းမာေနလိုက္တာ ဆတ္ဆတ္ခါေနပါေရာလား
အား…..ဒီခႏၶာ ခ်ဳပ္ျငိမ္းလိုက္ပါေတာ့
ေသြးစာေနတဲ့ နတ္ဆိုးတစ္ေကာင္လိုပဲ
ခံစားခ်က္ ၾကိဳးသီလို ့မရတဲ့ ညတစ္ည…။

ေမာင္ငယ္

3:54 AM,15.6.08

"သူမ…….."

့
သူမနဲ ့...အိပ္မက္ဆန္ဆန္ပဲ ေတြခဲ့တာပဲေလ...
သူမက...ခဏအတြင္းမွာပါပဲ က်ေတာ့္ႏွလံုးသားမွာ အၾကားအလပ္ မရွိ ေနရာ၀င္ယူတယ္...
သူမေၾကာင့္...က်ေတာ့္ ရင္ခုန္သံေတြ ၾကီဳးတင္းတဲ့ ဂစ္တာ တစ္လက္လို တုန္ခါႏွုန္းေတြျမန္လို ့...
သူမရဲ ့...ကာရံမညီတဲ့ ခပ္လြင္လြင္ ရယ္သံေတြ က်ေနာ့္နားထဲ ေ၀့လည္ေၾကာင္ပတ္ လုပ္ေနၾကဆဲပဲ...
သူမရဲ ့...ပံုရိပ္ေတြ က်ေနာ္အခန္းထဲ တစ္ဖြဲဖြဲ ေၾကြက်လာျပန္တယ္...ေႏြဦး ေၾကြတဲ့ေရာ္ရြက္၀ါေတြလိုေပါ့... သူမကို...သတိရလိုက္ပံုမ်ား ရွိဳက္သြင္းျပီးသား ေလကို ထုတ္ဖိုေမ့တဲ့ အထိ...
သူမကို...က်ေနာ့္ အိပ္မက္လိုင္စင္ အျပီးအပိုင္ အပ္ႏွင္းထားခဲ့တာ...
သူမပဲ...က်ေနာ္ေပးတဲ့ မ၀့ံမရဲ အနမ္းေတြကို တစ္ဖက္ကုိလွည့္ အေ၀းကိုေငးျပီး လက္ခံတတ္တာေလ…
သူမနဲ႕…က်ေနာ္ ရန္ခုန္သံနဲ႕ထြန္ယက္ နားလည္မႈေတြပ်ဳိးၾကဲ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းအနာဂတ္ အဖူးအပြင့္ေတြ ေစာင့္စား ေစာင့္စား…
သူမက…ေျပာလာတယ္ ေနရာသစ္ကုိ ရြက္လႊင့္ေတာ့မယ္တဲံ့…
သူမနဲ႕…အတူရွိဖူးခဲံ့တဲ့ မမ်ားလွတဲ့ ရက္သတၱပတ္ေတြကို အလိုမက်စြာ မကုန္ဆံုးခ်င္ပဲ…
သူမနဲ႕…ပက္သက္လို႕ က်ေနာ့္အတြက္ ေနညိဳခ်ိန္ေတြလြန္လို႕ ညတစ္ခုဆိုက္ေရာက္လာခဲ့ျပီ…
သူမနဲ႕…အတူမေလွ်ာက္ဖူးခဲ့တဲ့ ေျမနီလမ္းေလးေဘးမွာ ႏွင္းပန္းေလးေတြေတာင္ ငွားငွားစြင့္စြင့္ လန္းပြင့္ေနၾကျပီ…
သူမက… ေနရာသစ္မွာ အိမ္မက္သစ္ေတြနဲ႕ …
သူမက…က်ေနာ့္ ေနွာင္တြယ္မႈေတြကို ျဖတ္ေတာက္ဖို႕ ဓားတစ္လက္ ျမိွေနေအာင္ ေသြးတယ္…
သုူမရဲ႕…လက္ထဲကဓားတစ္လက္ ဖ်တ္ခနဲ လက္သြားတဲ့အခ်ိန္ကို က်ေနာ္ မသိလိုက္မသိဘာသာ…
သူမက…ဒီလိုနဲ႕ပဲ အိပ္မက္ဆန္ဆန္ လမ္းခဲြသြားခဲ့ျပန္တာပဲေလ…။

ေမာင္ငယ္

"အဘယ္သူတည္း"

့
ဘ၀ေရျပင္ အေသာ့ႏွင္ဆဲ
ခရီးသည္ထဲ ပါ၀င္စီးေျမာ
အတန္ေမာလာ ေသာအခါ၀ယ္
ေႏွာင္တြယ္ရစ္ငင္ ခ်စ္ႏြယ္ပင္ႏွယ္
အၾကင္သူမ ငါ့ဘ၀ဟု
အမွတ္မွားဘူး ဤသူရုုးကား
အကၽြန္ုပ္တည္း...။

ေမာင္ငယ္

“ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း”

့

ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြ ရွဳပ္ပြလာလို႕

ကိုယ္တိုင္ပဲ လွည္းက်င္းရွင္းထုတ္

အခန္းေထာင့္က အမိုက္ပုံးထဲ

အေသအခ်ာ..သိမ္းထုပ္ထားတာ

အသားက် ၿငိမ္သက္ေနေရာေပါ့ ။

နတ္ဆိုး တစ္ေကာင္က

ခဏခဏ ေဖာက္ထုတ္ ျဖန္႕က်ဲလို႕

တစ္ခါတစ္ခါ ျပန္ျပန္ ေမွ်ာ္လင့္မိျပန္တယ္...။

အဖန္တစ္ရာမက...

အခါခါ မ၀င့္မရဲ ျဖစ္မိတာအျပစ္တဲ့လား...?

သီအိုရမ္ တစ္ခု နဲ႕ ဓာတ္ျပဳလိုက္တာ

နွလုံးေသြးေတြ ေလာင္စာဆီ ျဖစ္သြား

အခုပဲ စနက္တံတပ္္ အခ်ိန္တိုက္၊

အခ်ိန္ကိုက္...ေနာက္တစ္ေခါက္ ထပ္ေမွ်ာ္လင့္မယ္

ေပါက္ကြဲစမ္း...အစအနေပ်ာက္...။

ေမာင္ငယ္

"ေမွာ္ရုံကိုေလၽွာက္"

့

အခ်စ္ကို မကိုးကြယ္ခဲ့ေပမယ့္

အရိုးမွာ လာျပီး အျမစ္တြယ္တာ

သိလိုက္တဲ့ တစ္ေန ့

ငါအားလံုး အတိတ္ေမ ့သြားတယ္...

လမိုက္တဲ့ည ၾကယ္ေရာင္က

က်ိဳၾကား က်ိဳၾကားေတာင္ ျပဳတ္က်မလာဘူး

ေမွာ္ရုံေတာကို ေလွ်ာက္(ရူးသြပ္စြာ)

ငါ လမ္း ပိုပိုေပ်ာက္ေနပါလား...

အသိတစ္ခ်က္၀င္ ေနာက္ျပန္လွည့္အေျပး

အေထြးလိုက္ အလံုးလိုက္ မာယာႏြယ္ရွင္ေတြ

ေသေျပးရွင္ေျပး လြတ္ရုံပဲရွိေသးတယ္

ရမၼက္ႏြံအိုင္ထဲ အပိုင္ဆြဲခ်

ဘ၀တစ္ခုလံုး စံုးစံုးျမဳပ္သြား အား.........!

ေလာကၾကီးကို ႏွုတ္ေတာင္မဆက္လိုက္ရပါလား...။

ေမာင္ငယ္

“မ်က္လွည့္”

့
ေကာင္းကင္နဲ ့ ေျမျပင္
ေဟာ…ဟို ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ
ဆံုဆည္းခြင့္ ရသြားတယ္
အဲဒီ ယံုၾကည္မွုနဲ ့ ခပ္လွမ္းလွမ္းဆီကို
အားတင္းလို ့ ေလၽွာက္လွမ္း
ခပ္လွမ္းလွမ္းရဲ ့ ေနာက္ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ
တစ္ခါ……………………………။

ေမာင္ငယ္

“အခန္း”

့
ေဘးနံထက္ေအာက္ က်ဥ္းက်ပ္လာ
ငါ့၀ိဥာဥ္ေတာင္ ေျခဆန္ ့လက္ဆန္ ့ မရွိေတာ့ဘူး…
အျမင္အာရုံ ေဘာင္က်ဥ္း
လင္းလင္းခ်င္းခ်င္း မရွိဘူး…
လိုအပ္သေလာက္ ရွဴသြင္းဖို ့
အိမ္မက္နဲ ့လက္ေတြ ့ အ၀င္အထြက္ မမွ်ဘူး…
အတၱေကာင္က မာနကိုထမ္းပိုး တက္တက္ဖိစီးတာ
ဒီကိုယ္မွာ ဒီထက္ ပိုက်ဳံ ့စရာမရွိေတာ့ဘူး…
အားအင္ဆုတ္ယုတ္ ခ်ိနဲ ့ေခြယိုင္
ငါ့ကိုယ္ငါေတာင္ မမတ္ႏုိင္ေတာ့ဘူး…
ေနာက္ဆံုး ငါ့ခႏၶာက ငါ့၀ိဥာဥ္ကို
၀မ္းေျမာက္စြာ ကိုယ္လႊတ္ရုန္းထြက္ခြင့္ ျပဳခဲ့တယ္…။

ေမာင္ငယ္

“ရုန္းထြက္ျခင္း”

့
အတိတ္က အလြမ္း ခပ္ရင့္ရင့္
အဆိပ္သင့္ ငါ့လက္နဲ ့ တူးေဖာ္
သိပ္ လတ္ဆတ္ေနေသးတယ္
မတရားဘူး လံုး၀မတရားဘူး
ဒါ ေျမျမဳပ္ သျဂိဳ ၤလ္ျခင္း အတုပဲ…။

သကၠရာဇ္ေတြ ထုဆစ္လာတာ
ရုပ္ၾကြင္း တစ္ခုျဖစ္သင့္ျပီ
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္နဲ ့ ေဆးစိမ္
တမ္းတမွဳေတြ ဘာလို ့ရစ္ပတ္ခဲ့ မိတာလဲ
ငါ့ကိုယ္ငါ မသကၤာဘူး…။

တကယ္ဆို အဲဒီေန ့က ငါကို
တစ္ခါတည္း သျဂိဳ ၤလ္ခဲ့သင့္တာေပါ့
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြ ရိကၡာျဖတ္
ျပန္တမ္းတတတ္တဲ့ေကာင္ကို လက္မွတ္မေရာင္းေတာ့ဘူး
ဒီေန ့ ဖိနပ္အသစ္နဲ ့ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္မယ္…။

ေမာင္ငယ္

“မင္းလိုရင္”

့

မင္းလိုရင္

ၾကယ္ပန္းတစ္ခင္း

ေန႔ခင္းမွာ ငါပ်ိဳးေပးမယ္…။

မင္းလိုရင္

ေနမ၀င္အင္ပါယာ

ငါ့ကမၻာ ျဖစ္ေစရမယ္….။

မင္းလိုရင္

ရိုမီယို ဂ်ဴးလိယက္ ဒႏၱာရီျပဇာတ္

သမိုင္းမွာ ေပ်ာက္ပ်က္ေအာင္

ငါေဖ်ာက္ဖ်က္ေပးမယ္…။

မင္းလိုရင္

ေရာင္စဥ္ျဖာ မနက္ခင္းေလး

အရုဏ္ဦး အိပ္မက္ျပဴတင္းမွာ

ငါခ်ိတ္ဆြဲထားႏွင့္မယ္…။

ေမာင္ငယ္

“မွာတမ္း”

့
ဒီမွာ သူငယ္ခ်င္း

မင္းေလွ်ာက္မယ့္လမ္း ေျဖာင့္ေျဖာင့္လွမ္း

အေျခမခိုင္တဲ့စကားနဲ ့ေယာင္ေတာင္ေတာင္ေကာင္ေတြကို

အဆိပ္လိုက္ခပ္ မေနနဲ ့…။

ဒီမွာ သူငယ္ခ်င္း

ေလဖမ္းျပီး ဒန္းစီးလို ့ ရခ်င္ရမယ္

သဘာ၀ အႏ ၱရာယ္ ေရွာင္လႊဲဖို ့ မလြယ္ဘူး

မင္းညွာတာတတ္သလို ငါလဲစာနာတတ္ပါတယ္…။

ဒီမွာ သူငယ္ခ်င္း

မင္းရင္ထဲ မင္းေခါင္းျပန္၀င္ျပီး ၾကည့္လိုက္

မုသာ၀ါဒေတြ က်န္ေနေသးရင္

မီးသျဂိ ဳၤလ္ ျပစ္လိုက္အံုး…။

ဒီမွာ သူငယ္ခ်င္း

သူမ်ားေယာင္လို ့ လုိက္ေယာင္

မင္းေတာင္မွန္းေျမာက္မွန္း သိျပီလား

ျပည့္၀ျပီးသားလူက ထပ္မေပ်ာ္၀င္ဘူး

တစ္ခ်က္ေလာက္ ျပန္ဆန္းစစ္ၾကည့္…။

ဒီမွာ သူငယ္ခ်င္း

မင္းမ်က္ႏွာမင္း မွန္ထဲၾကည့္ ေမးလိုက္

မင္းႏုိင္ငံ အထိမဟုတ္ဘူး

မင္းအသိုင္းအ၀ိုင္းအတြက္ေတာင္ ဘာလုပ္ေပးျပီးျပီလဲ

မင္းသိပ္တတ္ၾကြေနတယ္မို ့လား…။

ဒီမွာ သူငယ္ခ်င္း

မင္းထခုန္လည္း ကမ ၻာမတုန္ဘူး

သိပ္ျပီးအသံေကာင္း ဟစ္မေနနဲ ့ အားကုန္တယ္

ဖုန္ေတာ့ထမွာပါ…။

ဒီမွာ သူငယ္ခ်င္း

မတိုက္ခိုက္နဲ ့ အဲဒါ သိပ္မမိုက္ဘူး

ေသြးဆူလာရင္ ေဘးလူေတြပါ ပါလာလိမ့္မယ္

အေနသာၾကီးပါကြာ…။

ေမာင္ငယ္

"ယမကာ လုလင္ "

့
ညေနက အင္တာနက္မွာ
ကဗ်ာတစ္ပုလင္း ၀ယ္ျပီး ျပန္လာတယ္
အခန္းကိုေရာက္ ပုလင္းကိုေဖာက္
စကၡဳဖန္ခြက္ထဲ ထည့္
တစ္ခြက္ျပီး တစ္ခြက္
ဟိုက္...တယ္လဲ ရသာစံုပါလား
ဆီဗံုးက အျမည္းေတြကလည္း
ခ်ိဳခ်ဥ္ငန္စပ္ ဖန္တစ္ခ်က္နဲ ့
ဟား...ခံတြင္းေတြ ့တယ္ဗ်ိဳ ့
တရိပ္ရိပ္နဲ ့ တက္လာလိုက္တာ
ေအ့...!!! ေသာက္ရမ္းလည္းနိပ္ပါလား
ပုလင္းကိုပိတ္ အိပ္မွပဲဟ
အန္...အိပ္လို ့မရပါလား
မ်ားသြားျပီထင္တယ္
ကေလာင္တံနဲ ့ထိုး အန္ထုတ္ (ကဗ်ာတစ္ပုဒ္)
ဟူး...ခုမွပဲ ေနသာထိုင္သာရွိေတာ့တယ္
ေခါ.....ေခါ.....ေခါ.....။

ေမာင္ငယ္
မွတ္ခ်က္။ ကဗ်ာႏွင့္ အရက္ကို ခုိင္းႏွဳိင္းမွုအားခြင့္လႊတ္ပါရန္...။