“အခန္းဆက္ က်ိန္စာ”

့
ကႏာၱရထဲက
ခံစားတတ္တဲ့ ႏွလံုးသားေသးေသးေလး ပိုင္ဆိုင္တဲ့
အညိဳေရာင္ သဲေလးပြင့္ေလးဟာ
က်ေနာ္ပါ

က်ေနာ့္ကို ေနျခည္မေလးက
နံနက္ေစာေစာတိုင္းမွာ ေႏြးေထြးစြာ ႏိုးထေစပါတယ္
အရုဏ္ဦးမွာ သူမရဲ ့ ရင္ေငြ ့နဲ ့ပဲ
မေန ့က အိပ္မက္ဆိုးေတြ ေမ့ေပ်ာက္ေစပါတယ္

ျငိတြယ္ျခင္းဟာ
ဒီဂရီကို တိုးေစရံုသာမက
ေထာင့္ေတြကိုလည္း က်ယ္ေစပါတယ္

ျမင့္တက္လာသမွ်
က်ေနာ့္ရင္ေတြ ခ်စ္ခ်စ္ေတာက္ ပူေလာင္ရျပီး
တကိုယ္စာ တံလွ်ပ္လိွဳင္းေလးနဲ ့
သူ ့အလိုက် ထထ လူးလြန္ ့ရပါတယ္

အျမင့္ဆံုး ထြန္းလင္းေတာက္ပခ်ိန္မွာ
ေနျခည္မေလးလို ့ မေခၚခ်င္ေတာ့ေလာက္ေအာင္
က်ေနာ့္မွာ မ်က္စိ မ်က္ႏွာ ပ်က္ရပါတယ္
ဒီလို ေထာင့္မွန္အခ်ိဳးမ်ိဳး ခ်ိဳးတာကို
သူမ အျပံဳးတိမ္ရိပ္တို ့ ျဖတ္အေျပးမွာ
က်ေနာ္ တေမ့တေမာ ေငးက်န္ခဲ့ရပါတယ္

သူမလက္ေတြနဲ ့
ႏူးညံ့စြာ ေထြးပိုက္ထားတတ္တဲ့
ညေနခင္းေတြမွာ
က်ေနာ္ဟာ သိုးျဖဴေလး တစ္ေကာင္ပါ

အနမ္းေတြနဲ ့ေခၽြးသိပ္ျပီး
ထြက္ခြာသြားေတာ့မယ္ အေၾကာင္း
အနီေရာင္တိမ္္ေတာက္ေတာက္ေတြနဲ ့
လက္ျပႏွဳတ္ဆက္ပါတယ္

အခုခ်ိန္ထိ
သူမ ႏွုတ္ဆက္ထြက္ခြာသြားတုိင္း
ညဆိုတဲ့ အေမွာင္ကမာၻၾကီးထဲ
က်ေနာ့္ကို ပစ္ပစ္ခ်ထားရစ္ခဲ့တယ္

ေမာင္ငယ္