"သူမ…….."

့
သူမနဲ ့...အိပ္မက္ဆန္ဆန္ပဲ ေတြခဲ့တာပဲေလ...
သူမက...ခဏအတြင္းမွာပါပဲ က်ေတာ့္ႏွလံုးသားမွာ အၾကားအလပ္ မရွိ ေနရာ၀င္ယူတယ္...
သူမေၾကာင့္...က်ေတာ့္ ရင္ခုန္သံေတြ ၾကီဳးတင္းတဲ့ ဂစ္တာ တစ္လက္လို တုန္ခါႏွုန္းေတြျမန္လို ့...
သူမရဲ ့...ကာရံမညီတဲ့ ခပ္လြင္လြင္ ရယ္သံေတြ က်ေနာ့္နားထဲ ေ၀့လည္ေၾကာင္ပတ္ လုပ္ေနၾကဆဲပဲ...
သူမရဲ ့...ပံုရိပ္ေတြ က်ေနာ္အခန္းထဲ တစ္ဖြဲဖြဲ ေၾကြက်လာျပန္တယ္...ေႏြဦး ေၾကြတဲ့ေရာ္ရြက္၀ါေတြလိုေပါ့... သူမကို...သတိရလိုက္ပံုမ်ား ရွိဳက္သြင္းျပီးသား ေလကို ထုတ္ဖိုေမ့တဲ့ အထိ...
သူမကို...က်ေနာ့္ အိပ္မက္လိုင္စင္ အျပီးအပိုင္ အပ္ႏွင္းထားခဲ့တာ...
သူမပဲ...က်ေနာ္ေပးတဲ့ မ၀့ံမရဲ အနမ္းေတြကို တစ္ဖက္ကုိလွည့္ အေ၀းကိုေငးျပီး လက္ခံတတ္တာေလ…
သူမနဲ႕…က်ေနာ္ ရန္ခုန္သံနဲ႕ထြန္ယက္ နားလည္မႈေတြပ်ဳိးၾကဲ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းအနာဂတ္ အဖူးအပြင့္ေတြ ေစာင့္စား ေစာင့္စား…
သူမက…ေျပာလာတယ္ ေနရာသစ္ကုိ ရြက္လႊင့္ေတာ့မယ္တဲံ့…
သူမနဲ႕…အတူရွိဖူးခဲံ့တဲ့ မမ်ားလွတဲ့ ရက္သတၱပတ္ေတြကို အလိုမက်စြာ မကုန္ဆံုးခ်င္ပဲ…
သူမနဲ႕…ပက္သက္လို႕ က်ေနာ့္အတြက္ ေနညိဳခ်ိန္ေတြလြန္လို႕ ညတစ္ခုဆိုက္ေရာက္လာခဲ့ျပီ…
သူမနဲ႕…အတူမေလွ်ာက္ဖူးခဲ့တဲ့ ေျမနီလမ္းေလးေဘးမွာ ႏွင္းပန္းေလးေတြေတာင္ ငွားငွားစြင့္စြင့္ လန္းပြင့္ေနၾကျပီ…
သူမက… ေနရာသစ္မွာ အိမ္မက္သစ္ေတြနဲ႕ …
သူမက…က်ေနာ့္ ေနွာင္တြယ္မႈေတြကို ျဖတ္ေတာက္ဖို႕ ဓားတစ္လက္ ျမိွေနေအာင္ ေသြးတယ္…
သုူမရဲ႕…လက္ထဲကဓားတစ္လက္ ဖ်တ္ခနဲ လက္သြားတဲ့အခ်ိန္ကို က်ေနာ္ မသိလိုက္မသိဘာသာ…
သူမက…ဒီလိုနဲ႕ပဲ အိပ္မက္ဆန္ဆန္ လမ္းခဲြသြားခဲ့ျပန္တာပဲေလ…။

ေမာင္ငယ္