့
ေႏြရဲ့ ေနက ခြဲခြာသူႏွစ္ဦးရဲ့့
ေ၀့ယမ္းႏွဳတ္ဆက္မယ့္ ေအးစက္စက္လက္ဖ်ားေတြကို
အေရေပ်ာ္ေစေလာက္ေအာင္ ပူျပင္းေနေလရဲ့ ့
စည္းခ်က္မဲ့ တစ္ဖ်တ္ဖ်တ္လွဳပ္ခတ္
တုန္ရီရွိဳက္ငိုဆဲ ခ်စ္သူႏွဳတ္ခမ္းပါး
ေငြရည္ဖြဲ ့ မ်က္၀န္းတစ္စံုရဲ့့
တိုးလ်ညင္သာ စကားသံတစ္ခ်ိဳ ့
မူမမွန္တဲ ့ ရင္ခုန္သံအားေပ်ာ ့ေပ်ာ့က
သက္ဆိုင္သူဆီသို ့ ေၾကးနန္းပို ့တယ္
သိပ္ကိုဆူညံေနတဲ ့ ပတ္၀န္းက်င္ရ့ဲ ့
ခ်စ္သူႏွစ္ဦးကမ ၻာမွာ အသက္ရွဳသံေတာင္ က်ယ္ေလာင္လို ့
ႏြမ္းေျခခံထားရတဲ ့ လက္ကိုင္ပ၀ါစရဲ့့
သိမ္ငယ္မွဳမ်ိဳးနဲ ့ သူမထပ္တူက်တယ္
က်န္ရစ္သူနဲ ့ ခ်န္ရစ္သူ ရင္နာတာျခင္းအတူတူ
ဘယ္သူသာတယ္ မေျပာလိုဘူး ခ်စ္သူ
ေရွမွာဆူးျပြမ္းတဲ ့အခ်ိန္ရဲ ့လမ္းေတြကို
အခ်စ္ရဲ ့စြမ္းအားနဲ ့ ျဖတ္ေက်ာ္မယ္ေလ
တို ့ႏွလံုးသားေတြကို ႏွစ္ဦးသေဘာတူ
အျပန္အလွန္ သိမ္းပိုက္ထားခဲ ့ၾကျပီးျပီပဲ
ဘာအတြက္ေၾကာင့္ ေ၀းရမွာလဲ
စိုးရိမ္ေနရတာလည္း ကေလးရယ္
ေသခ်ာပါတယ္ မနက္ျဖန္ဆို တို ့ဆံုေတြ ့ရေတာ့မွာပဲ
ျပန္ဆံုမယ့္ေန ့ရဲ ့မေန ့ကဆိုတာ ဒီေန ့ပဲေလ…။
ေမာင္ငယ္
PS =>ခ်စ္သူႏွင့္ ခြဲခြာခဲ့ရေသာ ခ်စ္နယ္သားၾကီး ခ်စ္တတ္လြန္းသူၾကီး သန္ ့ယဥ္ကိုိုို
3 comments:
ေမာင္ငယ္ေရ ... ကဗ်ာက ေကာင္းတယ္ကြ ..
လင့္ခ္ကေတာ့ မွားေနတယ္
နယ္သား ငါက မင္းထင္ထာတာထက္ေတာင္ ပိုတယ္ကြ
ဟားဟားဟား မင္းကဗ်ာေၾကာင့္ ငါက ေနာက္ထပ္
ကိုေသာက္ရမ္းခ်စ္တတ္ပါ့ ဆိုတဲ႔ ဘေလာ့တစ္ခု ေရးရလိမ့္မယ္ ထင္တယ္ ဟားဟား
ေကာင္းတယ္ဗ် ၊ ကဗ်ာဆံုးခါနီးမွ ေခါင္းစားထားေသးတယ္ :P
Post a Comment